Co wiemy o abp. Dziwiszu?

Laudacja Doktoratu honoris causa dla J. E. Ks. Biskupa, Proprefekta Domu Papieskiego Ks. Dr. Stanisława Dziwisza (31 maja 2001 r.)

Czuję się wyjątkowo zaszczycony ale i głęboko wzruszony, że powierzone mi zostało zadanie dopełnienia pierwszej części aktu udzielenia godności doktoratu honoris causa Jego Ekscelencji Księdzu Biskupowi Doktorowi Stanisławowi Dziwiszowi, Prefektowi Domu Papieskiego. Doniosłość tego wydarzenia podnosi fakt, że ma ono miejsce w klimacie 20. rocznicy wydarzenia, które wycisnęło głęboki ślad na dziejach obecnego Pontyfikatu i współczesnego Kościoła, co nie tylko przywodzi na pamięć suche fakty historyczne, ale obecność na tej sali Kogoś, kto wydarzenia tego był najbliżej, i to tak w jego tragicznej warstwie skondensowanego zła, ocierania się o granicę życia i śmierci, jak w błogosławionym toku wychodzenia z niego łaską i cudem wyzdrowienia. Okoliczność ta sprawia, że nadawana przez KUL godność doktora honoris causa ks. biskupowi Stanisławowi Dziwiszowi nabiera zarazem swoistego waloru bo doktoratu testimonii causa, grandi testimonii grandissimae causae. Przecież to, co owego 13 maja 1981 r. rozegrało się na Placu Św. Piotra, a tu w Lublinie i całej katolickiej Polsce z Krakowem na czele, pootwierało kościoły i wypełniło żarliwym błaganiem o ratunek dla walczącego o życie Jana Pawła II, dziś zostało nam niejako przyniesione na żywo przez ks. biskupa Stanisława, wyrzeźbione złotymi zgłoskami w Jego duszy i pozostaje tam jako nieoceniony skarb, żywy na zawsze. Podejmując jednak ten rutynowy tok procedury przewidzianej jako uzasadnienie promocji, jaką jest godność doktora honoris causa, trzeba rozpocząć od danych personalnych i naukowych Czcigodnego Doktoranta J. E. Stanisława Dziwisza. Ksiądz Biskup urodził się 27 kwietnia 1939 roku w Rabie Wyżnej pow. Nowy Targ, w rodzinie rolniczo-kolejarskiej. Studia średnie odbył w Nowym Targu. Po zdaniu egzaminu dojrzałości wstąpił do Metropolitalnego Seminarium w Krakowie i po skończonych sześcioletnich studiach filozoficzno-teologicznych, otrzymał 23 czerwca 1963 r. święcenia kapłańskie. Dwa lata praktyki duszpasterskiej w jednej z wzorcowych parafii Metropolii - Makowie Podhalańskim, nie zgasiły Jego zainteresowań naukowych w dziedzinie historii liturgii, wiążąc się z Metropolitalnym Studium Liturgicznym w Krakowie, w ramach którego, po otrzymaniu licencjatu prowadził zajęcia dydaktyczne w zakresie historii liturgii. Osobiste studia nad przygotowaniem rozprawy doktorskiej prowadził pod kierunkiem inicjatora liturgicznej szkoły lubelskiej na KUL - ks. prof. Wacława Szenka. O głębokich związkach naukowych ks. Dziwisza z ks. prof. Szenkiem świadczył wymowny fakt skierowania zdolnego doktoranta na teren badań bliskich Mistrzowi, bo na teren historii kultu św. Stanisława na obszarze Polski. Sam pracował nad historią tego kultu na Śląsku, ks. Dziwiszowi powierzył dział tej historii w Krakowie. Ostatecznym rezultatem prowadzonych przez ks. Dziwisza badań, była rozprawa doktorska pt. Kult Św. Stanisława w diecezji krakowskiej do Soboru Trydenckiego (Kraków 1987, wyd. Rzym 1984), którą ostatecznie obronił w r. 1981, zdobywając stopień doktora teologii.