40 lat Synodu Biskupów

Wszystkie spotkanie odbyły się w Watykanie Ponadto w Rzymie miały kilka posiedzeń swych synodów biskupich dwa katolickie Kościoły wschodnie: ukraiński (greckokatolicki) i ormiański. 1. Pierwsze Zgromadzenie Zwyczajne 29.09.–29.10. 1967 - "Zachowanie i wzmocnienie wiary katolickiej, jej integralności, zapału, rozwoju, spójności doktrynalnej i historycznej". Uczestniczyło w nim 197 ojców synodalnych, ale bez członków episkopatu Polski, którzy nie wyjechali do Rzymu na znak solidarności z kard. Stefanem Wyszyńskim, któremu ówczesne władze odmówiły rok wcześniej paszportu. Obecny był jedynie bp Wł. Rubin jako sekretarz generalny Synodu. Na zakończenie opracowano "relatio finalis" nt. "bezbożnego ateizmu" i wystosowano apel do narodów w sprawie utrzymania pokoju. 2. Pierwsze Zgromadzenie Nadzwyczajne 11-28.11.1969 r. - "Współpraca między Stolicą Apostolską a konferencjami biskupimi". Przedmiotem obrad było wypracowania nowych zasad kanonicznych, regulujących stosunki między kolegialną władzą biskupów a jednoosobową władzą Papieża. Udział 146 ojców, wśród nich kard. K.Wojtyły, zaproszonego imiennie przez Pawła VI. Wydano deklarację końcową, ale papież nie ogłosił wówczas adhortacji apostolskiej. 3. Drugie Zgromadzenie Zwyczajne 30.09.-06.11.1971 r. - "Posługa kapłańska i sprawiedliwość w świecie". Obradowano nad rolą i zadaniami duchowieństwa oraz nad sprawiedliwością w świecie. Udział 210 ojców oraz specjalnie zaproszonych ekspertów i audytorów. Było to najdłuższe, jak dotychczas, posiedzenie synodalne. 4. Trzecie Zgromadzenie Zwyczajne 27.09.-26.10.1974 r. - "Ewangelizacja w świecie współczesnym". 209 delegatów. Jednym z 4 głównych relatorów był kard. K.Wojtyła, który mówił o teologicznych aspektach ewangelizacji. Był to pierwszy Synod, po którym Papież Paweł VI ogłosił dokument podsumowujący, zwany adhortacją apostolską - "Evangelii nuntiandi". 5. Czwarte Zgromadzenie Zwyczajne 30.09.-29.10.1977 r. - "Katechizacja w naszych czasach" - ze szczególnym uwzględnieniem dzieci i młodzieży. 204 delegatów oraz doradcy, eksperci i audytorzy. Było to ostatnie zgromadzenie, które zwołał i któremu przewodniczył Paweł VI, ale wnioski synodalne opracował już Jan Paweł II w swej pierwszej adhortacji - "Catechesi tradendae". 6. Synod Biskupów Kościoła holenderskiego – synod partykularny 14-31.01.1980 r., poświęcony sytuacji duszpasterskiej w Holandii. Udział 19 ojców synodalnych 7. Piąte Zgromadzenie Zwyczajne 26.09.-25.10.1980 r. - "Rodzina chrześcijańska we współczesnym świecie". 216 ojców synodalnych i 43 osoby świeckie, zaproszone imiennie przez Papieża. Pierwszy Synod pod przewodnictwem Jana Pawła II, który ogłosił następnie adhortację "Familiaris consortio". 8. Szóste Zgromadzenie Zwyczajne 29.09.-29.10.1983 r. - "Pokuta i pojednanie w posłannictwie Kościoła". 221 ojców i 19 zaproszonych gości. Adhortacja "Reconciliatio et paenitentia" - po raz pierwszy papież użył tu słowa "postsynodalna". 9. Drugie Zgromadzenie Nadzwyczajne 25.11.-08.12.1985r. - "Dwudziesta rocznica zakończenia Soboru Watykańskiego II". 165 ojców synodalnych i 21 ojców, mianowanych przez papieża, wśród nich ówczesny metropolita poznański abp Jerzy Stroba. 10. Siódme Zgromadzenie Zwyczajne 01.10-30.10.1987 r. - "Powołanie i posłannictwo świeckich w Kościele i świecie" w 20 lat po Soborze. Udział 232 ojców, ekspertów i innych zaproszonych gości, w rzeczywistości było ich mniej, gdyż niektórzy z nich nie mogli dojechać, zwłaszcza z ówczesnej Czechosłowacji i Wietnamu. Adhortacja "Christifideles laici".