Hiszpania: Ratowanie szkół przed rządem

Inaczej nie sposób określić sporu, który w ubiegłą sobotę wyprowadził na ulice Madrytu ponad milion ludzi Wojnę toczą rząd socjalistyczny i sprzyjające mu media oraz prawicowa opozycja, katolickie stowarzyszenia rodziców, Kościół katolicki i media prawicowe. Kością niezgody jest rządowy projekt nowej ustawy o edukacji (szóstej reformy w ciągu 27 lat demokracji), który rząd José Luisa Zapatera przesłał do parlamentu. Zawziętość walczących każe z jednej strony ministrom rządu przypominać biskupom, by "nie kłamali, bo to grzech", a z drugiej przeciwnikom ustawy oskarżać rząd o deptanie podstawowych swobód obywatelskich, dyktatorskie zapędy i rozbijanie jedności kraju. Wrogość obu stron powoduje, że każda ze stron widzi tylko to, co chce widzieć. Podczas gdy lewicowy dziennik "El Pais" uznał, że w sobotę na ulicach Madrytu było 375 tys. demonstrantów, a policja mówiła o 400 tys., organizatorzy widzieli tam 2 mln ludzi, a prawicowe władze miejskie Madrytu - 1,2 mln. Ustawa jest z pozoru niewinna. Jej najbardziej zwalczane zapisy m.in. wprowadzają nowy przedmiot obowiązkowy - wychowanie obywatelskie, znoszą stopień z religii jako liczący się w końcowym świadectwie szkolnym, pozwalają uczniom przechodzić z klasy do klasy mimo niezaliczenia trzech przedmiotów (dotąd dwóch) oraz zwiększają kontrolę państwa nad treścią nauczania religii i przyjmowaniem uczniów do szkół społecznych, zakazują tym szkołom korzystania z dotacji rodziców, a także ustanawiają górną granicę czasu nauki (65 proc.) przewidzianego na przedmioty obowiązkowe we wszystkich 17 autonomicznych prowincjach Hiszpanii. Mimo to ustawa zapaliła lont. Dlaczego? Hiszpanie są od kilku lat zaniepokojeni poziomem edukacji oraz anarchią w szkołach. Raporty organizacji specjalistycznych wykazują, że w tej dziedzinie Hiszpania wlecze się w ogonie państw UE. W szkołach budzi rosnący sprzeciw przemoc uczniów wobec kolegów oraz nauczycieli, powszechne opuszczanie lekcji przez uczniów, upadek prestiżu nauczycieli. Wzrost nastrojów nacjonalistycznych u mniejszości narodowych zagraża poczuciu narodowej i kulturalnej jedności Hiszpanów.