Ingres abp. Edwarda Ozorowskiego

W uroczystości wzięli udział nuncjusz apostolski abp Józef Kowalczyk, Prymas Polski kard. Józef Glemp, kard. Henryk Gulbinowicz, który konsekrował biskupa Ozorowskiego przed 27 laty oraz 30 arcybiskupów i biskupów z kraju i zagranicy. Nuncjusz apostolski, który podczas ingresu przekazał historyczny pastorał nowemu arcybiskupowi i wprowadził go na katedrę metropolitów białostockich powiedział: "Przyjmujesz duchowe dziedzictwo, które przekazywały całe pokolenia, życzę abyś otrzymane dziedzictwo zachował i pomnażał dla dobra powierzonego ci ludu bożego Kościoła białostockiego. Nawiązując do słów Benedykta XVI o wsłuchiwaniu się w słowa Chrystusa i poddawaniu się Jego przewodnictwu powiedział: "Niech te słowa Ojca Świętego obok słów św. Pawła, które przytoczyłeś w swojej homilii, będą twoim programem duszpasterskiej posługi kościołowi białostockiemu i całej metropolii. Niech Pani Ostrobramska Matka Miłosierdzia niech cię otacza płaszczem swej opieki". Kardynał Glemp powiedział: "Stoją przed nami wielkie zadania ku jedności, ku rozumieniu jeden drugiego i poprawnemu wychowaniu młodego pokolenia. To jest nasza wielka troska". Arcybiskup Ozorowski nawiązał w pierwszych słowach homilii do słów Jana Pawła II podczas jego pielgrzymki w Białymstoku, w których Ojciec Święty wskazał, iż mieszkańcy tej ziemi żyją tradycją Ostrej Bramy i tajemnicą Ostrobramskiej Matki Miłosierdzia, która wpisała się w dzieje tutejszych ludzi: "Do tych słów nawiązuję dziś z pokorą jako nowy arcybiskup, któremu Pan powierza troskę o wiarę ludzi, zamieszkujących Białostocczyznę. Przyjmuję to papieskie wezwanie jako syn tej ziemi i brat tego ludu. Tu bowiem się urodziłem, tu kończyłem szkoły, przyjąłem święcenia kapłańskie i tu od dwudziestu siedmiu lat pracuję jako biskup". Arcypasterz przypomniał historię archidiecezji, która korzeniami sięga do ponad sześćsetletnich dziejów archidiecezji wileńskiej: "Pamiętam Białystok zniszczony prawie doszczętnie przez działania wojenne i do połowy umniejszonej liczbie jego mieszkańców. Pamiętam lata odbudowy i zmagania wiernych o utrzymanie struktur kościelnych. Wszak ta cząstka Archidiecezji Wileńskiej skazana była przez ówczesnych rządców na wykreślenie z mapy Polski. Wypędzony z Wilna arcybiskup Jałbrzykowski zamieszkał na plebanii farnej wraz z pracującymi w tej parafii kapłanami, w ciasnocie i ucisku administracyjnym. Seminarium Wileńskie znalazło schronienie w pomieszczeniach braci św. Józefa. W nich też przez kilka lat działał Wydział Teologiczny Uniwersytetu Stefana Batorego". Za ważne wydarzenie dla tej części archidiecezji Arcybiskup uznał przeniesienie do Białegostoku Nowenny Opieki matki Bożej Miłosierdzia, które było elementem podtrzymującym na duchu miejscową ludność i powodującym wzrost wiary. "Dziś jest to miasto, w którym w zgodzie ze sobą żyją katolicy, prawosławni, luteranie, baptyści, mahometanie, żydzi i inne grupy wyznaniowe. Posiada ono kilkanaście wyższych uczelni, a w uniwersytecie owocnie działają międzywydziałowe katedry teologii katolickiej i prawosławnej. Radio i telewizja nadają audycje w językach: polskim, litewskim, białoruskim i ukraińskim. Dajemy przykład właściwie ustawionej wielokulturowości, wzajemnego szacunku i zgodnego współżycia przy zachowaniu własnych odrębności". Za największe wydarzenie w powojennych dziejach archidiecezji Metropolita uznał wizytę Jana Pawła II w Białymstoku. "Zwykle na początku oczekuje się od nowego ordynariusza programu działania - mówił metropolita białostocki - Myślę, że nie ma lepszego nad ten, który pod natchnieniem Ducha Świętego przedstawił nam św. Paweł. "Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrem! W miłości braterskiej nawzajem bądźcie życzliwi! W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie! Nie opuszczajcie się w gorliwości! Bądźcie płomiennego ducha! Pełnijcie służbę Panu! Weselcie się nadzieją! W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie wytrwali! Zaradzajcie potrzebom świętych! Przestrzegajcie gościnności! Błogosławcie tych, którzy was prześladują! Błogosławcie a nie złorzeczcie!".