W roku 2008 różnica w świętowaniu Paschy pomiędzy Wschodnimi Kościołami a Kościołami Zachodnimi wynosi pięć tygodni. Z tej przyczyn grekokatolicy rozpoczynają Wielki Post 10 marca 2008 roku - wyjaśnia serwis grekokatolicy.pl informując o rozpoczynającym się dziś w tym Kościele okresie Wielkiego Postu.
W odróżnieniu od łacinników wiernych tradycji bizantyjskiej w pierwszy dzień postu obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a także nabiału - czytamy w artykule www.grekokatolicy.pl. Atmosferę postu wschodnim chrześcijanom przybliża nabożeństwo „Kanon pokutny św. Andrzeja z Krety", które sprawuje się między innymi w pierwszym tygodniu postu. Kanon pokutny jest formą modlitwy, która przypomina człowiekowi przyczynę jego upadku, ale także pokazuję duszy drogę do nawrócenia i świętości. Owa modlitw wymaga zaangażowania nie tylko duchowego, ale także fizycznego poprzez oddawanie doziemnych pokłonów. Wielki Post jest okresem aliturgicznym - czytamy dalej - tzn. nie sprawuje się w nim Boskiej Liturgii. W okresie Wielkiego Postu szczególną rolę odgrywają: Liturgia Świętego Bazylego Wielkiego, którą odprawia się 10 razy w roku liturgicznym - w Wigilię Bożego Narodzenia, Wigilię Chrztu Pańskiego, w dzień Św. Bazylego Wielkiego, we wszystkie niedziele Wielkiego Postu, w Wielki Czwartek i Wielką Sobotę.; oraz Liturgia Świętego Grzegorza Wielkiego - Liturgia Uprzednio Poświęconych Darów: odprawia się w środy i piątki Wielkiego Postu, w czwartek 5-go tygodnia Wielkiego Postu i Wielki Poniedziałek, Wtorek i Środę. Na liturgii tej nie odbywa się konsekracja. Są to nieszpory połączone z udzieleniem Komunii Świętej, którą konsekruje się na niedzielnej Boskiej Liturgii. Już apostołowie i pierwsza chrześcijańska wspólnota zamiast świętowania dnia żydowskiej Paschy, upamiętniała Chrystusową męki i śmierć - przypomina www.grekokatolicy.pl. Rocznica śmierci Chrystusa była dla nich bardzo smutnym dniem. Dlatego, aby należycie upamiętnić ów dzień, pierwsi chrześcijanie zachowywali post. W taki oto sposób pierwsza chrześcijańska Pascha przyjęła postać postu. Zgodnie ze świadectwem św. Ireneusza pierwszy post trwał zaledwie 1-2 dni i nie był okresem przedpaschalnym, ale uważany był za samą Paschę. W III wieku przedpaschalny post w niektórych Kościołach trwał tydzień. Jest to okres, który dzisiaj określamy Wielkim Tygodniem. Przy końcu III wieku, Wielki Post wynosi już 40 dni. W IV wieku mamy już pierwsze świadectwa o istnieniu czterdziestodniowego postu. Chociaż mówi się o czterdziestodniowym poście, jednak w Kościele Wschodnim trwa on tylko 36 dni. Siedem tygodni postu bez sobót i niedziele - które są wyłączone z postu - daje zaledwie 35 dni. Do tej liczby należy dodać jeszcze Wielką Sobotę i połowę nocy prze świętem Paschy, którą też uważa się za okres postny i wówczas nasz czterdziestodniowy (symboliczny) post będzie miała 36 dni, co stanowi jedną dziesiątą całego roku. W Kościele rzymskokatolickim Wielki Post wynosi sześć tygodni, dlatego, że łacinnicy również sobotę zaliczają do dni postnych. Widzimy, że również u łacinników Wielki Post trwał w sumie 36 dni. Dlatego, aby mieć pełnych czterdzieści dni, łacinnicy w VII wieku dodali na początku postu cztery dni. Z tej przyczyny Zachód rozpoczyna obecnie post w Środę Popielcową, tzn. w środę naszego (Wschodniego) pierwszego tygodnia postu. Liczba 40, podobnie jak liczby 3, 7 i 9 są liczbami symbolicznymi. Dlatego liczba ta weszła do przedpaschalnego postu raczej ze względów symbolicznych, niż dogmatycznych. W Stary Testamencie czytamy: o 40 dniowym potopie, o 40 letniej wędrówce Izraelskiego narodu, o 40 dniowym poście Mojżesza, o 40 dniowej podróży proroka Eliasza na górę „uk. Choryw". W Nowym Testamencie czytamy, że: 40 dnia Józef i Maryja przynoszą Jesusa do świątyni, o 40 dniowym poście Jezusa na pustyni, o 40 dniowy przebywaniu Jezusa Chrystusa na ziemi po zmartwychwstaniu. Chociaż dzisiejsze czasy dokonały wiele zamian w prawie kościelnym, tradycji i dyscyplinie. XX wiek przyniósł załagodzenie wszystkich postów również i Wielkiego Postu. Nie zmienia to faktu, że czas czterdziestodniowego postu ma swe głębokie znaczenie dla duchowego życia każdego chrześcijanina. Może dzisiaj z różnych przyczyn nie możemy tak srogo pościć, jak pościli nasi przodkowie, ale także dzisiaj spoczywa na nas obowiązek duchowego postu, walki z naszymi grzechami i złymi skłonnościami, obowiązek modlitwy i dobrych uczynków. Pamiętajmy, że nasze duchowe odrodzenie (odnowienie) jest właściwym i najważniejszym celem wielkiego Postu.
Rusza również pilotażowy program przekazywania zasiłków na specjalną kartę płatniczą.
Tornistry trafią do uczniów jednej ze szkół prowadzonych przez misjonarki.
Caritas rozpoczęła zbiórkę na remont Ośrodka dla osób w kryzysie bezdomności w Poznaniu.
"Nikt (nikogo) nie słucha" - powiedział szef sztabu UNFICYP płk Ben Ramsay. "Błąd to kwestia czasu"