Audiencja ogólna: Katecheza o Romanie Pieśniarzu

„Cala kultura chrześcijańska narodziła się ze spotkania serca z prawdą, która jest miłością” – powiedział papież. Zwrócił uwagę, że jeżeli żywa jest wiara, również kultura chrześcijańska „nie jest spuścizną po przeszłości”, ale jest rzeczywistością obecną: „ikony przemawiają do człowieka dzisiejszego”, katedry zaś nie są tylko przykładami sztuki starożytnej, lecz są „miejscami, w których spotykamy Boga i spotykamy się wzajemnie” – powiedział papież. Zwrócił uwagę, że „wielka muzyka w Kościele, jak chorał gregoriański, Bach czy Mozart, także nie należy do przeszłości, lecz żyje dzięki liturgii i naszej wierze”. Przedstawiając Romana Pieśniarza, czczonego przez prawosławnych jako jednego z największych świętych, Ojciec Święty przypomniał, że jego grecki przydomek: Melodos wziął się stąd, że jego kazania i homilie były metryczne i śpiewne i – jak głosi tradycja – sama Matka Boża wzbudziła w nim to powołanie w wigilię Bożego Narodzenia. Dała mu wówczas do połknięcia zwój papieru, on zaś, obudziwszy się nazajutrz, zaimprowizował swój pierwszy hymn na cześć Narodzenia Pańskiego. Św. Roman był blisko ludu, co przejawiało się w żywym i bardzo osobistym sposobie mówienia o Jezusie: „światło przeciw ciemnościom”, „most, który nie spala się”, „niegasnąca lampa”. „Siła przekonywania jego kazań opierała się na wielkiej spójności jego słów z jego życiem” – mówił dalej Benedykt XVI. Zaznaczył, że jego teologia nie włączała się w wielkie tematy dyskutowane w jego czasach, lecz „była prosta i podstawowa”, bliska zwłaszcza pobożności ludowej, opierając się na dobrej znajomości duszy ludzkiej. „Wiara jest miłością, dlatego tworzy poezję i muzykę, wiara jest radością, dlatego tworzy piękno” – przypomniał mówca. Podkreślił, że Roman Pieśniarz był jednym z takich właśnie poetów, był kompozytorem dialogu, jednym z najbardziej reprezentatywnych twórców pieśni liturgicznych, wybitnym świadkiem uczuć religijnych swych czasów, twórczego charakteru myśli teologicznej. Po wygłoszeniu nauki papież streścił ją w głównych językach światowych, po czym pozdrowił przybyłych w różnych językach. Po polsku powiedział: „Pozdrawiam pielgrzymów polskich! A zwłaszcza studentów z duszpasterstwa akademickiego przy kolegiacie św. Anny w Krakowie. Dzięki waszej pomocy dwa lata temu mogłem się spotkać z polską młodzieżą na krakowskich Błoniach. Z wdzięcznością wspominam to spotkanie. Jutro uroczystość Bożego Ciała. Niech Chrystus obecny w Eucharystii wszystkim wam błogosławi!”. Polacy odpowiedzieli na to okrzykami: „Dziękujemy, zapraszamy”.