Nowe apostolstwo świeckich

Żarliwość i entuzjazm Dr Antoni Spyra z Krakowskiej Papieskiej Akademii Teologicznej wyjaśniał psychologiczne bariery apostolstwa i sposoby ich przezwyciężania. – Apostołowanie jest kluczową rolą człowieka, który jest w Kościele Katolickim – mówi dr Antoni Spyra. – Apostołowanie jest czynnością, a wiec musi byś głęboko osadzone motywacyjnie. Trzeba do tego mieć żarliwość i entuzjazm. Dopiero wtedy możemy za sobą pociągnąć innych. Ale nie wystarczy sama motywacja i uzdolnienia. Trzeba mieć wyszkolone pewne umiejętności. Trzeba wiedzieć jak apostołować zależnie od potrzeb różnych ludzi. Z przesłaniem trzeba trafić do każdego indywidualnie. Na każdym z nas ciąży odpowiedzialność by robić to jak najlepiej. Ta odpowiedzialność, która na nas ciąży powinna skłonić każdego z nas do wychodzenia z Ewangelicznym przesłaniem do bliźnich i uczenia się jak robić to skutecznie. Przede wszystkim świadectwo – Nie ma jakiejś złotej zasady, którą wystarczy spełnić by apostołować i głosić Słowo Boże skutecznie – wyjaśniał ks. dr Witold Ostafiński, również z PAT Krakowie, w wystąpieniu zatytułowanym „Komunikacja – jak mówić by nas słuchano”. – Na pewno trzeba mówić interesująco, z pasją i przekonaniem. Jednak w chrześcijaństwie jest tak, że najpierw musi być świadectwo tego, czym się samemu żyje. Dopiero później trzeba będzie to świadectwo umiejętnie przedstawić. Nic nie osiągniemy jeżeli chrześcijaństwo będzie się kojarzyć jedynie z obowiązkami i nakazami. Trzeba bardziej podkreślać to co nam Bóg daje, niż to czego Bóg od nas żąda. Zawsze natomiast musimy pokazać, że to czym żyjemy jest wartością. O tym, że znakomitymi apostołami potrafią być już małe dzieci przekonywała s. Danuta Psuty z Poznania, moderatorka krajowa Eucharystycznego Ruchu Młodych. – Apostołowanie nie zależy od wieku, tylko od tego kim się jest. Nawet takie małe dzieci jak pięciolatki, mają coś, co jest niezmiernie ważne w apostolstwie – czyste serca. Dzięki temu znakomicie potrafią się otwierać na Pana Boga. Mają siłę by modlić się za kogoś, czy ofiarować Bogu jakieś trudne sytuacje. Oczywiście stosownie do swojego wieku i możliwości, osiągają rzeczy, które ciężko uzyskać nawet dorosłym. Potrafią być wytrwałe, dzielne.