Człowiek też człowiek

W Meksyku powstał bardzo ciekawy dokument: Deklaracja Praw Człowieka Poczętego. Zawiera 10 zasad, które podkreślają, że każde poczęte dziecko ma prawo do uznania za jednostkę rodzaju ludzkiego. Czy taka deklaracja jest potrzebna, skoro istnieje Powszechna Deklaracja Praw Człowieka uchwalona przez Zgromadzenie Ogólne ONZ prawie sześćdziesiąt lat temu? Przecież ta Deklaracja mówi w artykule trzecim, że „Każdy człowiek ma prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa swej osoby”. A w szóstym dodaje, że „Każdy człowiek ma prawo do uznawania wszędzie swojej osobowości prawnej”. Mogłoby się wydawać, że te zapisy są wystarczające, by chronić życie każdego człowieka na całym ziemskim globie. A jednak nie. Ostatnie działania jednej z czołowych organizacji zajmujących się przestrzeganiem praw człowieka na świecie, która w pewnych okolicznościach do praw człowieka postanowiła zaliczyć prawo do aborcji, są dowodem, że obowiązujący od ponad półwiecza dokument wymaga dopowiedzeń. Niestety, wciąż trzeba dowodzić, że jeżeli ktoś ma się urodzić jako człowiek, to jest człowiekiem zarówno godzinę przed urodzeniem, jak dziewięć miesięcy wcześniej. To nie tylko smutne, przykre, ale również niebezpieczne. Niebezpieczne dla życia wielu ludzi. Tych, którzy mają przyjść na ten świat. Preambuła Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka stwierdza, że uznanie przyrodzonej godności oraz równych i niezbywalnych praw wszystkich członków wspólnoty ludzkiej jest podstawą wolności, sprawiedliwości i pokoju świata. Mówi również, że konieczne jest zawarowanie praw człowieka przepisami prawa. Idąc tym tokiem myślenia trzeba dążyć do tego, aby właśnie prawo gwarantowało każdemu człowiekowi fundamentalne prawo do życia już od momentu zaistnienia w łonie matki. Opracowana w Meksyku deklaracja jest krokiem w tym kierunku. Wydaje się niepojęte, że w dziejach ludzkich wielokrotnie poddawana była i poddawana jest w wątpliwość sprawa dla wielu oczywista – że człowiek jest człowiekiem od momentu poczęcia. Nie wiem, czy dziwna gra, w której zamiast mówić „dziecko” w łonie matki wielu woli mówić „płód”, jest skutkiem czy powodem tych niezrozumiałych dla mnie wątpliwości. Widać jednak, że w różnych miejscach świata, nie tylko w Polsce (czego doświadczyliśmy kilka miesięcy temu w związku z próbą zmiany konstytucji) coraz więcej ludzi dojrzewa do tego, aby tę grę zakończyć. I raz na zawsze ustalić, że człowiek jest człowiekiem. Od początku.