Przestrzeń dla duchowości matki

Sama nowa sytuacja stania się matką wymaga nowego rodzaju życia duchowego, swoistego przekształcenia duchowego świata, wymaga także nowego typu modlitwy: zmiany treści i formy osobistej rozmowy z Bogiem. Jest to nie tylko wymuszone przez nową sytuację ale również samo w sobie konieczne. Z jednej strony wychowanie dzieci angażuje całą uwagę i wiele czasu, co sprawia, że zostają zaburzone dotychczasowe rytmy i sposoby modlitwy (nie mówiąc już o rytmach snu i jedzenia). Z drugiej strony, jak na ironię, właśnie wtedy potrzeba więcej modlitwy, intensywniejszego życia duchowego. Pojawiają się bowiem nowe rzeczywistości i wymiary życia, które koniecznie potrzebują być przeżyte, przemyślane, przemodlone, a w końcu zintegrowane, scalone z całością doświadczenia życiowego, także duchowego. Jest ogromnie istotne, aby ten proces integracji mógł zajść. Tylko w taki sposób może wytworzyć się duchowa postawa matki, postawa, która będzie już zasadniczą drogą kobiety mającej dzieci. A jakże bardzo potrzebujemy dzisiaj duchowych matek, mądrych przewodniczek dla swoich dzieci, a później także duchowych przewodniczek we wspólnotach, także takich, jak Kościół. Kobieta, która zawsze jest potencjalnie matką, musi mieć szansę stania się nie tylko fizyczną matką, ale matką duchową dla swoich dzieci, a ostatecznie dla innych ludzi. To jest jej charyzmat w Kościele. Grupa modlitewna dla mam wychowujących małe dzieci (eksperyment przy jezuickim duszpasterstwie w Dublinie) jest próbą stworzenia przestrzeni, aby mógł się w kobiecie-matce rozwinąć nowy wymiar jej życia duchowego, nowy sposób modlitwy, jej nowa relacja do ludzi i Boga. Jest to też przestrzeń do wymiany doświadczeń duchowych, wzajemnego dzielenia się własnymi przemyśleniami i wspólnego szukania 'duchowości matki' oraz 'sposobu modlenia się matki'. Ponieważ kobiecie często bardzo trudno wyjść z domu, mieć chwilę wyłącznie dla siebie, wydaje się, że jedynym rozwiązaniem w tej sytuacji jest używanie Internetu. Zresztą, gdy rozmawia się z dzisiejszymi mamami, one często właśnie przez Internet kontaktują się ze światem, zdobywają informacje, uczestniczą w życiu społeczno-kulturalnym. Szczególnym dobrodziejstwem jest tutaj Skype, który dzisiaj daje możliwość utworzenia grupy nawet do 24 osób. Używanie tego komunikatora pozwala organizować spotkania o dowolnej porze dnia. Najlepiej późnym wieczorem, gdy dzieci już śpią. Oczywiście, choćby najlepszy kontakt stworzony przez technikę nie zastąpi fizycznego bycia razem, poczucia fizycznej wspólnoty. Tak więc na pewno warto spotykać się co jakiś czas w realu. Wtedy wytwarza się inny, z pewnością głębszy poziom kontaktu międzyludzkiego, i same spotkania w sieci nabierają innego kolorytu. Elementem winny tutaj być także msze św. specjalnie przygotowane dla rodzin z dziećmi. Warto w końcu pomyśleć nad rekolekcjami wyjazdowymi dla takich mam (i ojców), o miejscach, gdzie mogłyby pojechać ze swoimi dziećmi, i tam powierzyć je komuś, a same powierzyć się ciszy, przynajmniej na parę godzin w ciągu dnia. Ten krótki tekst ma nadzieję zainspirować inne mamy (oraz osoby duchowne) do tworzenia podobnych przestrzeni, które dałyby szanse młodym kobietom dorastać także duchowo do tej wielkiej misji, jaką Bóg im powierzył, a do której Kościół je zachęca, i której Kościół tak bardzo potrzebuje. Jacek Poznański SJ, Duszpasterstwo Jezuitów w Dublinie