Komisja Sprawiedliwości i Pokoju przy Konferencji Katolickich Ordynariuszy Ziemi Świętej przygotowała dokument sprzeciwiający się planom izraelskiego parlamentu co do palestyńskich chrześcijan. W przyjętym dokumencie jasno podkreślono, że nie ma żadnej sprzeczności w określeniu „Chrześcijanin – Arab – Palestyńczyk”.
Politycy izraelscy coraz częściej starają się wprowadzić rozróżnienie między chrześcijańskimi i muzułmańskimi Palestyńczykami. Dochodzi nawet do stwierdzeń, że chrześcijanie palestyńscy nie są ani Palestyńczykami, ani Arabami. Ostatecznym celem tego podziału może być objęcie palestyńskich chrześcijan obowiązkiem służby wojskowej w armii izraelskiej.
Konferencja Katolickich Ordynariuszy Ziemi Świętej sprzeciwia się takiemu rozróżnieniu. Jeśli plany parlamentu zostaną zrealizowane, doprowadzi to do izolacji palestyńskich chrześcijan od ich muzułmańskich rodaków. Będzie to także przyczyną coraz głębszego podziału wewnątrz chrześcijan.
Biskupi zwracają uwagę, że od wieków Żydzi, chrześcijanie, muzułmanie i Druzowie zamieszkiwali Ziemię Świętą i byli świadkami zachodzących zmian politycznych. Chrześcijanie, muzułmanie, Druzowie, a także niektórzy Żydzi uważają, że ich wspólną tożsamością wykształconą na przestrzeni wieków jest tożsamość palestyńska.
Katoliccy hierarchowie zwracają się zatem do izraelskiego parlamentu z apelem o podjęcie działań mających na celu zniesienie wszelkich oznak dyskryminacji: „Jeśli Kneset jest rzeczywiście zainteresowany dobrem wszystkich obywateli Izraela, to powinien dołożyć wszelkich starań w celu ustanowienia praw usuwających wszelkie oznaki dyskryminacji Żydów i Arabów, chrześcijan, muzułmanów i Druzów”. Jedynie wówczas wszyscy obywatele będą mogli żyć w pokoju i harmonii bez względu na pochodzenie czy wyznawaną religię.
Od początku działań Izraela to już co najmniej ponad 60 tys. osób.
Pielgrzymi, którzy wyruszyli z miejscowości nadmorskich, przejdą ponad 650 km.
Franciszkanin zmarł w bunkrze głodowym 14 sierpnia 1941 roku. Został dobity zastrzykiem fenolu.
Franciszkanin zmarł w bunkrze głodowym 14 sierpnia 1941 roku. Został dobity zastrzykiem fenolu.