Zbudujmy pomnik zgody

Bracia Górnicy!

Wszystko, co was dotyczy jest ważne, bo ważne jest wszystko, co dotyczy człowieka, jego rodziny: waszej teraźniejszości i przyszłości. Jednak wartością nadrzędną jest zachowanie samego miejsce pracy (niekoniecznie istnienie danego zakładu pracy) i pokój społeczny, który wszystko inne umożliwia, otwiera na przyszłość stabilną i przewidywalną.

Nieraz stwierdzamy z nostalgią a nawet bólem, że Górny Śląsk zmienia swoje oblicze, bo wraz z czekającym nas programem naprawczym, może maleć liczba kopalń i górników, a wraz z nimi zanikać swoista tradycja: etos górniczej pracy, kult rodziny, cała wiekowa kultura, tak dla Górnego Śląska charakterystyczna.

Nie patrzmy jednak na nią, jak na masę upadłościową, której zostaliśmy syndykami! Nie roztrwońmy tego, co jest, a co nas stanowiło i stanowi. Z tej spuścizny duchowej i materialnej Górnego Śląska, z tworzywa naszej kultury możemy – z Bożą pomocą – stworzyć sensowny kształt teraźniejszości i przyszłości dla następnych pokoleń… Czyż symbolem tych zmian nie może być to, co powstało na terenach po Kopalni „Katowice”?!

Nic nie stoi na przeszkodzie, byśmy naszą tradycję pielęgnowali, zachowywali i przekazywali, jako cenny kapitał młodemu pokoleniu. Byśmy przekazywali to wszystko, co dla Śląska charakterystyczne, jak przywiązanie do rodziny, Boga i Kościoła, do pozdrawiania się – „na dole” pod ziemią i na powierzchni – słowami „Szczęść Boże!”.

Ponadto naszym dobrze rokującym kapitałem są powszechne tu cechy jak: pracowitość, rzetelność „akuratność”, ofiarność i umiłowanie naszej Ojcowizny, co potwierdza, że największym bogactwem naszego regionu są ludzie, zdolni do podejmowania nowych wyzwań. Niech ta prawda stanie się również kryterium służącym konstruowaniu planów na przyszłość. Stąd też ważna jest współpraca, a nie rywalizacja czy walka partii politycznych, czy związków zawodowych.

Bracia i Siostry!

W dzisiejszym II czytaniu mszalnym św. Paweł uderza w nuty nadziei. Poucza nas, że Bóg jest cierpliwy w stosunku do nas. Nie chce bowiem niektórych zgubić, ale wszystkich doprowadzić do nawrócenia… Bo wszyscy „Oczekujemy według obietnicy, nowego nieba i ziemi nowej, w których będzie mieszkała sprawiedliwość…”.

Jedno z niespełnionych ludzkich marzeń: sprawiedliwość! Bardzo jej wszyscy pragniemy. Co więcej starając się o nią sprawiamy, że jej przestrzeń się rozszerza… Kiedy na rzeczywistość świata patrzymy z perspektywy wieków, to możemy stwierdzić, że dzięki ewangelicznym inspiracjom i ludzkiemu wysiłkowi świat stał się bardziej sprawiedliwy, co trzeba obiektywnie przyznać, mimo subiektywnego odczucia braku jej pełni.

Drodzy Bracia i Siostry!

Górny Śląsk – nasze górnictwo – potrzebuje dziś nowego pomnika: nie z marmuru ani ze spiżu. Pilnie potrzebujemy pomnika społecznego porozumienia dla uzdrowienia i ratowania górnictwa! Apeluję więc razem z waszymi duszpasterzami do wszystkich środowisk związanych z górnictwem o przyłożenie serca i umysłu do jego budowy. Serdecznie proszę o rozmowę i dialog, o wytrwałe szukanie we wszystkich górniczych spółkach stabilnych rozwiązań. Niech Zarządom, Radom Nadzorczym i Związkom Zawodowym nie zabraknie determinacji i woli porozumienia, a potem konsekwencji działania.

Gdy zaś porozumienie, społeczny pokój lub skuteczne rozwiązania trudnych spraw wydawać się będą odległą perspektywą – nie zapominajcie o wszechmocy Boga! Wraz ze świętą Barbarą – patronką najtrudniejszych sytuacji – klękajcie u Jego stóp, przyzywając mocy Bożego Ducha.

Już dziś wołamy razem z bliskim nam Janem Pawłem II – doświadczonym pracą w kamieniołomie: „niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi”! Niech więc zstąpi Duch Twój, niech odnowi nasze rodziny i miejsca pracy. Niech swoją mocą uzdrowi nasze serca i umysły. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze tej ziemi, naszej ziemi! Niech odnowi oblicze naszej Śląskiej Ojcowizny!

Przeczytaj też

• relację Mszy w katowickiej katedrze: Czas na społeczne porozumienie