Muzułmanie obchodzą Kurban Bayrami

Święto Ofiary, połączone z zakończeniem dorocznych pielgrzymek do Mekki, obchodzone jest przez cztery dni. Wiele rodzin rozpoczyna je wspólną modlitwą w meczecie, dzieci dostają prezenty.

O poranku pierwszego dnia muzułmanie zarzynają zwierzę (najczęściej owcę lub kozę) i skrapiają jego krwią odrzwia. Nawiązuje to do ofiary Abrahama, który był gotów złożyć na ofiarnym ołtarzu swego syna Izaaka. Muzułmanie radują się, że Bóg zażądał tej ofiary, chcąc tylko sprawdzić Abrahama i uratował jego syna.

Ofiarowanie zwierzęcia uważane jest za obowiązek każdego muzułmanina, którego finansowo stać na taki wydatek. Część mięsa z zabitych zwierząt wyznawcy islamu darują na rzecz ubogich, dzielą się nim z przyjaciółmi i krewnymi, a część przyrządzają na świąteczną ucztę. Zabijanie ofiarnego zwierzęcia odbywa się według rytuału określonego przez Koran. Zwierzę powinno być ułożone łbem w kierunku Mekki, po czym następuje ubój rytualny przy wtórze wezwań do Boga. Ponieważ Koran zabrania spożywania krwi, rzezak przecina tętnicę szyjną zwierzęcia, które w ten sposób się wykrwawia.

Ta praktyka napotyka na protesty w różnych krajach europejskich, m.in. w Niemczech, gdzie określono ją jako sprzeczną z przepisami o ochronie zwierząt. Niemiecki Trybunał Konstytucyjny uznał w 2002 r. ubój rytualny za sytuację wyjątkową i powołał się na wolność religijną. Uboju może dokonać jedynie osoba upoważniona i zarejestrowana. Ma być nadzorowany przez lekarza weterynarii. Przeciwko tej decyzji rokrocznie protestują obrońcy zwierząt, twierdząc, że ochrona zwierząt ma od 2002 roku rangę obowiązku konstytucyjnego.

Również Turecka Unia Islamska (DITIB) w Niemczech zaapelowała do muzułmanów żyjących tym kraju, żeby podczas rytualnego uboju nie torturowali zwierząt. Przewodniczący DITIB, Sadi Arslan wyraził nadzieję, że Święto Ofiary przyniesie pokój całej ludzkości i obudzi w niej poczucie jedności.