Nie pytam, dlaczego tu jesteś

Emigrant, uchodźca

– Tyle mówi się o wielokulturowości... A ja nie dlatego pomagam, że jestem zwolennikiem wymieszania się wszystkich ludzi, ale dlatego, że oni mają problem – mówi o. Jacek Gniadek. Zanim zajął się migrantami w Warszawie, zetknął się z przesiedleńcami w Liberii. Potem przyszedł czas na warszawski ośrodek – Czeczeńcy, Ukraińcy, Chińczycy i Wietnamczycy. – To były spore grupy ludzi, którzy byli tu nielegalnie. Naszym pierwszym projektem było pomaganie przy załatwianiu pobytu tolerowanego. Wtedy łatwiej było go uzyskać, ale to się skończyło.

Dlaczego Wietnamczycy? – Nie tylko oni! Oczywiście interesuje mnie, co dzieje się w świecie, ale teraz jestem na Pradze w Warszawie, więc zajmuję się tymi, których tu spotykam. Ktoś powie, że Wietnamczycy nie są uchodźcami, że to migranci ekonomiczni. To prawda, ale oni też szukają szczęścia, lepszego życia – uważa.

– Oprócz Wietnamczyków mamy w Polsce ponad milion Ukraińców! Dlaczego tu przyjechali? Bo tu jest lepiej, a u nich trwa wojna lub sytuacja ekonomiczna jest zła... Były też u nas osoby z Argentyny i Brazylii. Ja nie pytam, dlaczego przychodzą.

W werbistowskim Centrum Migranta powstała ikona – Święta Rodzina uciekająca do Egiptu. – Zrodził się pomysł modlitwy za uchodźców i migrantów – mówi o. Gniadek. Odwołuje się do słów papieża Franciszka: „Jeśli chcecie rozwiązać problem migracyjny, to módlcie się za nich w parafiach jedną godzinę tygodniowo”. – Od nowego roku z ikoną Świętej Rodziny będziemy zapraszać inne parafie. Na świecie jest 25 mln uchodźców, migrantów. Większość poza Europą. To problem globalny. My mamy tylko odłam tego zjawiska.

Uczyć się żyć po polsku

Phero żyje w Warszawie od 2005 r. Był kucharzem w Hanoi, kiedy dowiedział się o rekrutacji do wietnamskiej restauracji w Polsce. Mówi szybko, emocjonalnie, łamaną polszczyzną. – Ja muszę po nocach uczyć się, jak żyć po polsku. To bardzo trudne. A potem tylko praca. Mam żonę i ona handlować. A czas nie pasuje (pisownia oryginalna). Porzucił pracę kucharza i razem z żoną zaczęli sprzedawać ubrania. Mają dwoje dzieci, które urodziły się w Polsce. Córka ma 5 lat, syn – 15 miesięcy. – Żona trochę handluje i trochę jest w domu. A ja cały czas handluję – Phero wskazuje na swoje stoisko, gdzie ma wiele obrazków świętych. Między innymi – Jana Pawła II. – Jest patronem naszej wspólnoty katolików – mówi z dumą. Uważa, że kto chce mieszkać w Polsce, musi się uczyć żyć po polsku. I musi być pracowity. Bardzo chciałby pozostać w Polsce. – Ze względu na dzieci. Tu będą miały dobre życie – mówi z przekonaniem. •