Starania kolumbijskiego Kościoła

Pierwszy wysunięty przez delegatów warunek to polityka pojednania i pokoju prowadząca do negocjacji. Następnie wskazano na potrzebę zagwarantowania państwa prawa, rzeczywistej demokracji i przejrzystości w wykorzystywaniu środków publicznych. Kolejne punkty to: równy dostęp wszystkich do praw zapewniających godne życie, budowanie kraju z uwzględnieniem różnic między regionami, zrównoważone alternatywy produkcyjne, edukacja dla wszystkich, udział obywateli w decyzjach dotyczących ich losu i reforma rolna. Ustalenie tych zasad jest owocem dyskusji toczonych od ubiegłego roku w 280 grupach na terenie całego kraju. 28 kwietnia Porozumienie Narodowe ma być zaprezentowane na krajowym forum w obecności kandydatów na urząd prezydenta i przedstawicieli wspólnoty międzynarodowej. Wybory prezydenckie odbędą się w Kolumbii 30 maja. Komisja Pojednania Narodowego proponuje, by przyjęte obecnie zasady stały się podstawą polityki nowego rządu, który obejmie władzę w sierpniu.

Również 30 marca dzięki mediacji m.in. episkopatu Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii wypuściły jednego z najdłużej przez siebie przetrzymywanych zakładników. Po 12 latach zwolniony został przez FARC sierżant Pablo Emilio Moncayo. Z rąk lewackich partyzantów razem z przedstawicielami Międzynarodowego Czerwonego Krzyża odebrał go bp Jorge Leonardo Gómez Serna z Magangué. Na konferencji prasowej ten przedstawiciel Kościoła w komisji humanitarnej podkreślił, że dla osiągnięcia pokoju niezbędna jest poprawa sytuacji społecznej najuboższych. Dwa dni wcześniej, 28 marca, kolumbijscy partyzanci wypuścili innego żołnierza: przetrzymywanego od roku Josué Daniela Calvo.