Jan Paweł II - Papież przełomu tysiącleci

W tym roku rocznica śmierci Jana Pawła II wypadła w Wielki Piątek. W związku z tym Msze św. z modlitwą o beatyfikację papieża przełożono na 10 kwietnia. Część obchodów natomiast, jak np. uroczystości w Krakowie-Łagiewnikach, odbędzie się w Niedzielę Miłosierdzia Bożego.

58-letni kard. Karol Wojtyła z Krakowa zasiadł na Tronie Piotrowym 16 października 1978 r.

Był to pontyfikat pod wieloma względami rekordowy np. pod względem liczby podróży zagranicznych - 104 i odwiedzonych podczas nich krajów - 129, przemierzonych kilometrów - prawie 1,3 mln, przeprowadzonych beatyfikacji - 148 i kanonizacji - 51 oraz ogłoszonych podczas nich błogosławionych - 1343 i świętych - 482.

Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 w Wadowicach, niedaleko Krakowa jako drugie z trójki dzieci Karola i Emilii Kaczorowskiej. W 1938 r. rozpoczął studia polonistyczne na UJ w Krakowie. Kontynuował tam swoją przygodę z teatrem i literaturą. Na pierwszym roku studiów wstąpił do uniwersyteckiej grupy literackiej. Gdy 1 września 1939 r. wybuchła II wojna światowa, musiał przerwać studia i podjąć pracę.

Nie zaprzestał działalności literackiej i teatralnej, nawet wtedy, gdy od października 1940 do sierpnia 1944 roku pracował jako robotnik w kamieniołomach na Zakrzówku i w Fabryce Sody "Solvay", unikając w ten sposób wywózki na roboty do Niemiec. Uczestniczył w pracach Teatru Rapsodycznego pod dyrekcją Mieczysława Kotlarczyka, który do końca okupacji zdążył zaprezentować 10 spektakli na podstawie utworów m.in. Słowackiego, Kasprowicza i Mickiewicza.

W październiku 1942 r. wstąpił do tajnego Seminarium Archidiecezji Krakowskiej, mieszczącego się w pałacu arcybiskupim metropolity Adama Stefana Sapiehy i na, również tajny, Wydział Teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Po zakończeniu wojny 1 listopada 1946 r. książę metropolita Sapieha wyświęcił diakona Wojtyłę na kapłana. Jeszcze w tam samym miesiącu wyjechał na dalsze studia na Papieski Uniwersytet Angelicum do Rzymu. Po roku nauki, w czasie wakacji, pracował wśród polskich robotników we Francji, Holandii i Belgii. Rozprawę doktorską pt. "Zagadnienia wiary u świętego Jana od Krzyża" obronił 19 czerwca 1948 r.

Po powrocie do kraju w 1948 r. był przez pół roku wikarym w wiejskiej parafii w Niegowici, gdzie m.in. uczył dzieci religii. Potem był wikarym w krakowskim kościele św. Floriana, gdzie m.in. prowadził zajęcia z filozofii. Wraz z grupą studentów wędrował po Gorcach, Bieszczadach i Beskidach, organizowali także spływy kajakowe na Mazurach. W końcu osiadł na ul. Kanoniczej, gdzie przygotowywał pracę habilitacyjną.

Od 1954 r. pracował jako profesor na na wydziale filozoficznym KUL. 4 lipca 1958, gdy przebywał na obozie kajakowym na Mazurach z grupą studentów z tej uczelni, zastała go papieska nominacja na biskupa pomocniczego archidiecezji krakowskiej. Miał wówczas 38 lat. Sakrę przyjął 28 września tegoż roku z rąk ówczesnego administratora apostolskiego w Krakowie abp. Eugeniusza Baziaka. Po jego śmierci kapituła krakowska wybrała bp. Wojtyłę wikariuszem kapitulnym (tymczasowym rządcą) archidiecezji. Decyzję tę potwierdził Paweł VI, mianując oficjalnie 13 stycznia 1964 niespełna 44-letniego wówczas hierarchę arcybiskupem metropolitą krakowskim. Trzy lata później, 26 czerwca 1967 r. papież powołał go w skład Kolegium Kardynalskiego. W latach 1962-1965 brał czynny udział we wszystkich sesjach Soboru Watykańskiego II.

Przez szereg lat opublikował wiele utworów literackich, zamieszczanych m.in. w "Tygodniku Powszechnym" pod pseudonimami Andrzej Jawień i Stanisław Andrzej Gruda. Wtedy też powstały jego najgłośniejsze prace naukowe: "Miłość i odpowiedzialność" (1960) oraz "Osoba i czyn" (1969).

16 października 1978 na konklawe w Kaplicy Sykstyńskiej w Watykanie 111 zgromadzonych tam kardynałów wybrało 58-letniego arcybiskupa krakowskiego 264. Biskupem Rzymu. Był pierwszym od 1523 r. nie-Włochem na tym urzędzie i oczywiście pierwszym Polakiem i Słowianinem. Rozpoczął się wówczas najdłuższy w XX wieku i trzeci w historii (łącznie ze św. Piotrem, którego lata rządów w Kościele nie są jednak dokładnie znane) pontyfikat.

Jan Paweł II odbył najwięcej w dziejach Kościoła zagranicznych podróży apostolskich. W ciągu ponad 26 lat swego posługiwania wyruszył w 104 podróże zagraniczne, odwiedził 129 krajów, a w nich w 617 miejscowości. Wygłosił łącznie 2382 przemówień. Najwięcej wizyt złożył w Polsce - 8, a następnie we Francji i w Stanach Zjednoczonych - po 7. Podróże te trwały łącznie 543 dni i 55 minut. Ojciec Święty przemierzył w tym czasie 1162615 km.

Po Włoszech odbył 146 podróży, których łączna długość wyniosła 84998 km.

W sumie Jan Paweł II spędził poza Watykanem i swą letnią rezydencją w Castel Gandolfo 822 dni, 4 godziny i 30 minut. Przemierzył 1 247 613 km.

Jan Paweł II jest też absolutnym rekordzistą pod względem liczby beatyfikacji i kanonizacji oraz wyniesionych na ołtarze osób. Podczas 148 beatyfikacji ogłosił 1343 błogosławionych a 51 kanonizacji pod jego przewodnictwem dało Kościołowi 482 świętych. W tej liczbie jest prawie 160 błogosławionych Polek i Polaków oraz 11 świętych z Polski.