Zmarł kardynał - ważna postać dla kraju dotkniętego niepokojami

Kard. Nasrallah Sfeir urodził się 15 maja 1920 w miasteczku Rajfun w środkowym Libanie (ok. 30 km na północ od Bejrutu). Po studiach teologicznych i filozoficznych został wyświęcony na kapłana 7 maja 1950, po czym do 1956 pracował duszpastersko w swej miejscowości rodzinnej. Później był sekretarzem Patriarchatu.

23 czerwca 1961 Synod Kościoła Maronickiego wybrał go na biskupa tytularnego i wikariusza patriarszego; sakrę przyjął 16 lipca tegoż roku. 19 kwietnia 1986 Synod powołał go na nowego patriarchę antiocheńskiego i całego Wschodu dla maronitów, a decyzję tę potwierdził 7 maja tegoż roku św. Jan Paweł II. Na konsystorzu 26 listopada 1994 papież obdarzył go godnością kardynalską jako trzeciego patriarchę w niemal 1400-letniej historii tego katolickiego Kościoła wschodniego.

W politycznych zawirowaniach 1990 roku pod koniec wojny domowej w Libanie i w oporze przeciwko okupacji syryjskiej patriarcha Sfeir zawsze stawał po stronie narodowej i państwowej integralności swego kraju. Ta jego postawa ustawiła go w opozycji do czołowego polityka maronickiego Michela Aouna, który w 2006 roku przeszedł do obozu prosyryjskiego. Patriarcha na próżno starał się przeszkodzić spowodowanemu przez to podziałowi ludności chrześcijańskiej, która znacznie zmalała na skutek emigracji i spadającej liczby urodzin.

W życiu kościelnym kard. Sfeir wprowadzał stopniowo reformę liturgii, w której m.in. odżywały tradycyjne formy maronickie, ale też niektóre formuły tłumaczono na arabski ze starożytnego języka zachodniosyryjskiego. Wszystko to miało na celu przybliżenie liturgii wiernym. W maju 1997 patriarcha podejmował w Libanie Ojca Świętego Jana Pawła II.

Na świecie żyje ok. trzech milionów maronitów, głównie w Libanie, w którym stanowią największą wspólnotę chrześcijańską. Ich skupiska istnieją też w innych krajach Bliskiego Wschodu, a także w Europie i Ameryce. Jako zwierzchnik maronitów kard. Sfeir miał znaczny wpływ na życie polityczne i społeczne w Libanie. Obowiązujący w tym kraju od 1943 „Pakt Narodowy” przewiduje, że stanowisko prezydenta zastrzeżone jest właśnie dla maronity, premiera – dla muzułmanina-sunnity i przewodniczącego parlamentu – dla muzułmanina-szyity. Patriarcha cieszył się wielkim autorytetem w całym kraju, niezależnie od partii politycznych, religii i wyznań. zwłaszcza w czasie wojny domowej lat 1975-91.

Maronicki purpurat ze względu na swoje wyraziste poglądy polityczne był postacią budzącą liczne kontrowersje. Jako zdecydowany przeciwnik wpływów syryjsko-irańskich w Libanie był jednym z motorów tzw. rewolucji cedrów, która w 2005 roku wymusiła wycofanie się z kraju wojsk syryjskich.

Obecnie Kolegium Kardynalskie liczy 221 członków, w tym 120 elektorów oraz 101 powyżej 80 roku życia, nie mający prawa do udziału w ewentualnym konklawe.