Święty z Brooklynu?

Kapłan tej obejmującej znaną nowojorską dzielnicę diecezji był pionierem duszpasterstwa czarnoskórych Amerykanów i odważnie zwalczał powszechne jeszcze wówczas uprzedzenia rasowe.

Urodził się w Newarku 15 stycznia 1888 r., dokładnie w dniu kanonizacji przez Leona XIII św. Piotra Klawera, XVII-wiecznego jezuity zatroskanego o los niewolników. Od najmłodszych lat przyjaźnił się z murzyńskimi dziećmi, jak wskazują jego liczne fotografie z czarnymi rówieśnikami – uważa postulator sprawy kanonizacyjnej. Po święceniach ks. Quinn zaproponował swemu biskupowi, że zajmie się apostolstwem wśród coraz tam liczniejszych Murzynów. Jednak byli wtedy potrzebni kapelani dla żołnierzy amerykańskich w Europie. Kapłan zgłosił się ochotniczo do tej posługi i pełnił ją we Francji, zostając tam jeszcze po pierwszej wojnie światowej do opieki nad rannymi.

Powróciwszy do USA, ks. Quinn otrzymał zezwolenie na zajęcie się czarnoskórymi katolikami. W 1922 r. kupił dla nich dawny kościół protestancki, poświęcił go pod wezwaniem św. Piotra Klawera i w istniejącej do dziś świątyni rozpoczął duszpasterstwo. Było to tym potrzebniejsze, że katolickie wspólnoty pochodzenia niemieckiego, irlandzkiego czy włoskiego nie chciały mieć Murzynów na swych nabożeństwach. Kapłan otworzył też dla coraz liczniejszych w latach kryzysu murzyńskich sierot dom, później dwukrotnie doszczętnie spalony, prawdopodobnie przez Ku Klux Klan.

Zmarł 7 kwietnia 1940 r. w wieku 52 lat. Na jego pogrzebie było 8 tys. osób. Jeśli rozpoczęty proces doprowadzi do beatyfikacji i kanonizacji, ks. Bernard Quinn będzie pierwszym katolickim świętym diecezji Brooklyn.