Jan Paweł II: Dar z życia dla ludzi

– Ten dzień na zawsze wpisał się historię Kościoła i świata – mówił kard. Stanisław Dziwisz na rozpoczęcie Mszy w 32. rocznicę wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. W liturgii w Grotach Watykańskich uczestniczył prezydent Bronisław Komorowski z małżonką. Dziękowano Bogu „za dar, któremu na imię Jan Paweł II i wszystko, co się z tym imieniem łączy”. Modlono się też o szybką beatyfikację i kanonizację sługi Bożego, tak „by jego świętość jeszcze bardziej umacniała wszystkich w wierze, nadziei i miłości”. Liturgię zakończyła modlitwa przy grobie Papieża-Polaka, na którym prezydent Komorowski z żoną Anną złożyli wiązankę biało-czerwonych róż.

Na dziękczynną Mszę sprawowaną przy grobie Jana Pawła II przybyli m.in. pracownicy watykańskiego sekretariatu stanu, przedstawiciele watykańskiej żandarmerii oraz Gwardii Szwajcarskiej, a także siostry zakonne i pielgrzymi. Liturgięsprawował przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Józef Michalik, a koncelebrowali metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Laikatu kard. Stanisław Ryłko, metropolita warszawski abp Kazimierz Nycz oraz sekretarz generalny Episkopatu bp Stanisław Budzik.

Kard. Stanisław Dziwisz ze wzruszeniem wspomniał dzień wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Jak zaznaczył we wprowadzeniu do Mszy „z tą chwilą nasze polskie doświadczenie nabrało nowego znaczenia”. Wieloletni sekretarz Jana Pawła II wskazał, że „choć z chwilą śmierci zamknęła się księga jego życia”, to obecnie „pisze on nową księgę swej duchowej obecności w społeczeństwie i kościele”. Nawiązując do obecności Prezydenta Rzeczpospolitej Bronisława Komorowskiego na porannej liturgii, metropolita krakowski zauważył, że świadczy ona o głębokich więzach – semper fidelis – Polski ze Stolicą Apostolską. Przypomniał też, że 16 października to 24 rocznica sakry biskupiej przewodniczącego Episkopatu Polski. Abp Józef Michalik przyjął ją w Bazylice Watykańskiej z rąk Jana Pawła II.

W swej homilii kard. Dziwisz skoncentrował się na „tak” wypowiedzianym Chrystusowi przez Karola Wojtyłę. Jak zaznaczył raz powiedziane, gdy wybrał drogę kapłańską, później wielokrotnie było ono powtarzane. „Zgoda na wybór na Papieża była tylko prostą konsekwencją decyzji pójścia za Chrystusem, przyjęcia Jego misji i utożsamienia się z Jego posłannictwem” – mówił kard. Dziwisz. „Poszedł za Jezusem w swej młodości, a Jezus posłał go do ludzi. Tak ze swego życia uczynił dar dla innych. Dzień po dniu oddawał swe życie dla sprawy zbawienia dusz. Po wyborze na Stolicę Piotrową musiał otworzyć horyzonty swego serca, aby objąć wszystkie narody i kultury. Dokonał tego nic nie tracąc ze swej polskiej tożsamości, a wręcz dzięki niej. Nigdy nic z niej nie stracił” – mówił w homilii w Grotach Watykańskich wieloletni sekretarz Jana Pawła II.

Kard. Dziwisz wskazał, że 32. rocznica wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową to nie tyle okazja do wspomnień, ile do wdzięczności i do rachunku sumienia z tego, „co czynimy z dziedzictwem tego, który dla naszego pokolenia był Piotrem naszych czasów; czy poznajemy nauczanie Jana Pawła II; czy tak jak on jesteśmy wiarygodnymi świadkami Chrystusa; czy przyjmujemy postawę szacunku wobec każdego człowieka, także inaczej myślącego i wierzącego; czy bronimy godności ludzkiego życia, od poczęcia aż do naturalnej śmierci?”

W modlitwie wiernych proszono o rychłą beatyfikację Jana Pawła II. Modlono się również za prezydenta i rządzących, by prowadzili naród ku pomyślności i zgodzie społecznej.

Na zakończenie Mszy, przy śpiewie Barki, kardynałowie, arcybiskupi, biskupi, kapłani oraz prezydent z małżonką przeszli do grobu Jana Pawła II. Tam wszyscy uklękli i po chwili ciszy odmówiono modlitwę „Wieczny odpoczynek”. Prezydent złożył na grobie wiązankę biało-czerwonych róż. Wiele osób całowało płytę nagrobną i składało na niej karteczki z prośbami.

Po Mszy św. para prezydencka udała się na audiencję do Benedykta XVI.