Warszawa pamięta o Baczyńskim

Krzysztof Kamil Baczyński należał do grona najbardziej znanych polskich poetów okresu wojennego. Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli tzw. pokolenia Kolumbów, żołnierzem Armii Krajowej i uczestnikiem powstania warszawskiego.

Urodził się w Warszawie. Jego ojciec Stanisław Baczyński był pisarzem, krytykiem literackim i historykiem literatury; natomiast matka, Stefania z domu Zielańczyk - nauczycielką. Pochodził z rodziny o głębokich korzeniach patriotycznych. Jego dziadek był uczestnikiem powstania styczniowego, ojciec żołnierzem Legionów Polskich i kapitanem piechoty Wojska Polskiego. Od najmłodszych lat rodzice wpajali mu wartości patriotyczne i uczyli miłości do ojczyzny.

Krzysztof Kamil Baczyński po ukończeniu w 1939 roku Liceum im. Stefana Batorego studiował filologię polską na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Marzył o karierze grafika lub ilustratora, niestety wybuch wojny uniemożliwił mu podjęcie studiów w Akademii Sztuk Pięknych.

Jego twórczość literacka w główniej mierze była poświęcona okrucieństwu II wojny światowej. W czasie okupacji wydawał tomiki wierszy pod pseudonimem Jan Bugaj. Jego utwory były drukowane przez prasę podziemną. Pisał w imieniu swoim i całego swojego pokolenia, poruszając również tematy uniwersalne i ponadczasowe.

Poległ w czwartym dniu powstania w pałacu Blanka na pl. Teatralnym w wieku zaledwie 23 lat. Pochowany tymczasowo na dziedzińcu ratusza, po wojnie został ekshumowany na Cmentarz Wojskowy na Powązkach (kw. A22 rz. 2 gr. 25). Jego udział w powstaniu warszawskim Stanisław Pigoń określił strzelaniem do wroga brylantami.