Messori krytykuje rezolucję UE

Dowodem na to jest również wspomniany dokument, „zgodny z linią dominująca w Europarlamencie, mianowicie political corectness”, który pełen jest „szlachetnych apeli o tolerancję i poruszających nawoływań do wolności kultu”. „W sumie wiele słów. Oprócz jednego” 'chrześcijanie', które nie pojawia się w tekście”. Messori nie jest tym zdziwiony, gdyż – jak dodaje - „niczego innego nie należało się spodziewać po Europie, która nie chce uznać swoich korzeni i woli być córką nikogo, aniżeli Kościoła”.

Komentator zgadza się z opinią, że „negacja tych korzeni nie jest grzechem przeciwko religii, lecz przeciwko historii”. Messori przytacza następnie liczne przykłady tego, że chrystianizacja naszego kontynentu odbywała się również „ogniem i mieczem” (wspomina tu m. in. Krzyżaków, „ mnichów-żołnierzy, którzy 'chrystianizowali' wschodnią Europę, dzierżąc w jednej ręce krzyż, w drugiej miecz, który często spływał krwią”).

Tak było rzeczywiście, przyznaje Vittorio Messori, zauważając następnie, że „wszelka doktryna czy ideologia, jaka zrodziła się w Europie przeciwko chrześcijaństwu faktycznie proponowała ideały, których nie sposób zrozumieć bez ewangelicznego dziedzictwa, poczynając od 'trójcy' dechrystianizatorów jakobińskich – wolność, równość, braterstwo – która jest swoistą kwintesencją chrześcijaństwa. Nie zapominając o tym zeświecczonym judeo-chrześcijaństwie, którym jest marksizm”.

Wracając do kwestii chrześcijańskich korzeni Messori stwierdza na koniec, że „prawda nakazuje, by przyznać, że na naszym kontynencie chrześcijaństwo było czasami narzucane, nie proponowane”.

„Mamy jednak za sobą dwadzieścia stuleci: co włożylibyśmy do tej naszej historii, gdybyśmy usunęli to, co je wypełniło do tego stopnia, że ci, którzy próbowali się od niego uwolnić, musieli odwołać się do ich wartości?” – pyta włoski publicysta.