W Niepokalanowie ruszy proces beatyfikacyjny współbrata o. Kolbego

Współbracia zakonni cenili br. Innocentego i zazwyczaj wybierali go jako swego delegata na Kapitułę Prowincjalną, a raz jako delegat Prowincji uczestniczył on w Kapitule Generalnej.

Od 1965 r. do końca życia był przełożonym tzw. Studium, do którego należał m.in. dział dokumentacyjny i biblioteka klasztorna. Zajmował się również projektami jeszcze szerszego dotarcia do ludzi idei Rycerstwa Niepokalanej i na tym polu, zwłaszcza w ostatnich latach życia, był bardzo aktywny.

Gdy znów można było propagować w Polsce Rycerstwo Niepokalanej, mimo problemów zdrowotnych włączył się aktywnie w szerzenie tego ruchu, nie przerywając pracy w Studium. Na miejscu prowadził Ośrodek Rycerstwa Niepokalanej, organizował zjazdy MI, których był "duszą".

Często jeździł po kraju, wygłaszał prelekcje i zakładał grupy Rycerstwa. Najbardziej rozwinął je w rodzinnej diecezji kieleckiej. Z setkami takich grup utrzymywał kontakt listowny. 

Zmarł 18 listopada 1994 r. w szpitalu w Sochaczewie. Jego pogrzeb 22 listopada w Niepokalanowie zgromadził kilkudziesięciu kapłanów, wielu zakonników i tłumy wiernych, przybyłych z różnych stron Polski. Obrzędom pogrzebowym przewodniczył bp Marian Duś. Ciało Brata spoczęło na niepokalanowskim cmentarzu.