Reklama dźwignią handlu?

Bo też wyświetlał mi się tu ten "Król Dawid" i wyświetlał – mowa o nowym tomiku wierszy ks. Jerzego Szymika. Cały czas gdzieś ten pomarańczowy robot na naszym portalu migał, reklamując się i polecając.

A okładka, przyznaję bez bicia, świetna! Laura Birnbach, która ją zaprojektowała, wymiata. Pozamiatała. Dostarcza. Dowozi. Wykręca niezłe statystyki & grafiki, czy jak to się tam jeszcze po młodzieżowemu teraz mówi.

Przesadzam z tymi neo-słowami? Ale przecież nie brak ich także u Szymika. "Ok, boomer, mówi zoomer / masz wyrąbane na to jak ja" – czytamy w wierszu "Inkluzja", który w wydanym przez Księgarnię św. Jacka" tomiku, sąsiaduje z utworem "Niektóre furries giną przy robieniu selfies".

Co si budeme povídat. Co bydymy dużo godać. Takie mamy czasy. A te nowe słowa to w sumie chyba i tak najmniejszy teraz problem.

Pojąć je? Zrozumieć kryjące się za nimi, zachodzące dziś zjawiska? Nie lada wyzwanie. Autor "Dotyku źrenicy", rzecz jasna, jakoś tam próbuje je "ugryźć", ale cóż tak naprawdę można począć, gdy:

w nocy około 1:30 pod oknem arcybiskupa i moim ktoś woła Rydzyk, ty... (tu seria najordynarniejszych wulgaryzmów, jakie zna polszczyzna), do pieca! Potem: 8 gwiazdek, 8 gwiazdek, 8 gwiazdek. I od nowa: Rydzyk, ty...Wielokrotnie, ze sporym natężeniem, z budzącym respekt poświęceniem (była to zimna noc) i determinacją (przez dobrą godzinę).

To z tekstu "Strumień świadomości mojej".

I tu by można podywagować. Jak to właściwie jest z tym hejtem? Ile tu ślepej nienawiści, a ile, jednak, mojej winy, mojej winy, mojej bardzo wielkiej winy. Bo nam też, w Kościele, kiksy się zdarzają. Ludzie się potem wkurzają. Odchodzą. Laicyzują. I mamy to co mamy o 1:30 w nocy...

Dzięki Bogu jest jednak Biblia, do której Szymik nieustanie wraca. A w niej Psalmy:

...pozwalał płynąć tylko psalmom
codziennie nurkuję w ich przepastną toń.
Z roku na rok głębiej. Opowiadają mi
o tym, czego poza nimi nie wiedziałem
ani o sobie, ani o świecie, ani o Bogu

są wytchnieniem,
bezpiecznym snem dziecka

Tak kończy się wiersz "Przy dźwięku liry wyjaśnię mą zagadkę".

I może niech tak zakończy się też ten dzisiejszy felieton.

Może to jest najlepsza odpowiedź, jaką możemy dzisiaj znaleźć.