Ufamy Jezusowi Miłosiernemu

List będzie czytany we wszystkich kościołach Archidiecezji Krakowskiej w najbliższą niedzielę 25 września. Publikujemy jego pełną treść:

List Metropolity Krakowskiego z okazji II Światowego Kongresu Bożego Miłosierdzia
i nawiedzenia obrazu Jezusa Miłosiernego w parafiach Archidiecezji Krakowskiej

1. „O niepojęte i niezgłębione Miłosierdzie Boże, / Kto Cię godnie uwielbić i wysławić może, / Największy przymiocie Boga Wszechmocnego, / Tyś słodka nadzieja dla człowieka grzesznego” (Dzienniczek, 951).

Drodzy Bracia i Siostry! Tymi słowami św. Siostry Faustyny zapisanymi w Dzienniczku pragnę dziś zwrócić się do Was z okazji II Światowego Kongresu Bożego Miłosierdzia, który odbędzie się w Krakowie-Łagiewnikach od 1 do 5 października tego roku, a także z racji rozpoczynającej się w naszej Archidiecezji peregrynacji obrazu Jezusa Miłosiernego i relikwii św. Siostry Faustyny oraz bł. Jana Pawła II. Słowa św. Siostry Faustyny pomagają nam wyrazić nasze uwielbienie Bożego Miłosierdzia i nasze dziękczynienie za tę wielką tajemnicę, jaką Bóg powierzył człowiekowi i przypomniał światu w naszych czasach przez posługę pokornej zakonnicy św. Faustyny Kowalskiej i wielkiego Papieża z Krakowa bł. Jana Pawła II.

Niepojęte i niezgłębione jest miłosierdzie Boga, który wybrał Kraków na Stolicę Miłosierdzia, stąd bowiem Miłosierdzie Boże wyszło na świat i znane jest dziś w najodleglejszych zakątkach naszego globu, pośród ludzi różnych ras i kultur. Wierzymy, że to niezgłębione miłosierdzie Boże jest nadzieją dla naszej Ojczyzny, dla Kościoła i dla całego świata, ponieważ w nim odkrywamy Boga obecnego w świecie, który nie przestaje nas obdarzać swoją miłością. Idąc za myślą bł. Jana Pawła II, chcemy przypomnieć, że w miłosierdziu Bożym, jak w jasnych promieniach słońca odkrywamy również prawdę o nas samych – o tym, że potrzebujemy miłości, aby wzrastać duchowo, i o tym, że jesteśmy gotowi dzielić się miłością. Miłosierdzie Boże jest kluczem do zrozumienia człowieka i jego misji w tym świecie. Jest nadzieją, która otwiera nas na nieznaną przyszłość i dodaje odwagi do podejmowania wyzwań współczesności. Za Siostrą Faustyną i Janem Pawłem II powtarzamy: Jezu, ufam Tobie.

Ufamy Jezusowi Miłosiernemu, ponieważ On jest jedynym Odkupicielem człowieka. On budzi w nas ufność we wszechmocną miłość Boga. On jest znakiem nadziei wobec zagubienia i przerażenia różnymi rodzajami zła, w obliczu cierpienia niewinnych ludzi i zwątpienia tych, którzy zostali przygnieceni ciężarem nieszczęść.

2. Kontemplując oblicze Jezusa Miłosiernego, patrzymy również na szczególnego Apostoła Bożego Miłosierdzia, którym jest bł. Jan Paweł II. Stanął on odważnie obok św. Siostry Faustyny i zaniósł orędzie miłosierdzia na krańce świata. Młody robotnik Solvayu Karol Wojtyła już w czasie II wojny światowej przychodził do kaplicy klasztornej w Łagiewnikach i modlił się przed obrazem Jezusa Miłosiernego. Jako Arcybiskup Krakowski rozpoczął proces beatyfikacyjny Siostry Faustyny. Jako Papież Jan Paweł II orędzie miłosierdzia uczynił centralnym punktem swojego nauczania. Naukę o Bożym Miłosierdziu wyłożył w Encyklice Dives in misericordia – O Bogu bogatym w miłosierdzie. Kanonizując Siostrę Faustynę 30 kwietnia 2000 roku ustanowił Święto Miłosierdzia, a podczas podróży apostolskiej do Ojczyzny 17 sierpnia 2002 roku zawierzył cały świat Bożemu Miłosierdziu. Ten akt zawierzenia stał się szczególnym wyznaniem wiary Ojca Świętego, który był przekonany, że Bóg przypomniał nam miłosierdzie jako znak czasu dla gubiącej się w materializmie ludzkości.

Bł. Jan Paweł II, odwołując się do słów Dzienniczka św. Faustyny: „Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopokąd się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia mojego” (Dzienniczek, 300), stwierdził, że „światło Bożego Miłosierdzia, które Bóg zechciał niejako powierzyć światu na nowo poprzez charyzmat Siostry Faustyny, będzie rozjaśniało ludzkie drogi w trzecim tysiącleciu”.