I o co te pretensje?
Jeśli młody człowiek wszedł w świat stworzony przez „starych” poprzedników, to nie on powinien sprzątać zastany bałagan. Koszty powinien ponosić ten, kto spowodował szkodę – a kto nabałaganił, niech sprząta.
Pozdrawiam.

Dzięki, Panie Redaktorze! Niemal w pełni się zgadzam. Niemal, bo jednak każdy z nas (nas starych też) oczekuje i powinien oczekiwać od innych, że się nim zainteresują, że czasem wezmą za rękę i potowarzyszą w trudnych, ciemnych chwilach. To normalne i w pełni wpisuje się w zasadę "jedni drugich brzemiona noście". Myślę natomiast, że to swoiste signum temporis, że młodzi ludzie boją się brać odpowiedzialność za siebie, swoje działania. I nikt ich tego nie uczy. Ciągle mówimy o prawach, o wolności, a gdzie granice praw i wolności? gdzie obowiązki? gdzie ponoszenie konsekwencji swoich działań lub zaniechań? Tego brakuje zdecydowanie coraz bardziej, niezależnie od tego, w jakim kontekście rozmawiamy. Przecież nawet przy okazji nauczania o grzechu coraz rzadziej (o ile w ogóle) mówi się o konieczności pokuty, o naprawieniu zła, czyli o odpowiedzialności za własne czyny... I dziwić się "starym młodym", że się gubią? ... Ciekawi mnie jeszcze, czy omawiany przez Pana problem dotyczy tylko euro-amerykańskiej części społeczeństw, czy jest problemem globalnym?

"Młodzi, pokażcie nam, starym, co zrobić, żeby świat był lepszy. Sami zacznijcie go na lepsze zmieniać. Umiejcie towarzyszyć swoim koleżankom i kolegom, umiejcie słuchać – także starych; organizujcie się w modlitewne wspólnoty czy kręgi biblijne; angażujcie się w życie parafii. ". Naprawde tak latwo zaangazowac sie mlodym w zycie parafii na ich warunkach? A nie jest to tak, ze kazda grupa modlitewna musi miec kontrole, czyl asyste ksiedza, zeby - uchowaj Boze - nie sprotestanciala albo jeszcze cos innego? Nie jest tak, ze to proboszcz zezwala na jakies zaangazowania pod patronatem parafii, a jak mu sie nie spodoba, to fora z dwora? Poza tym mlodzi nawet z pomyslem, ale bez wsparcia doswiadczonych starszych, moga sie latwo pogubic w gaszczu przepisow, pozwolen i RODO czy innych wymogow, ktore dzis sa konieczne dla zorganzowanych akcji. Nawet jesliby chcieli pomoc starszym w parafii, to ktos im musi dac namiary. To nie jest tak, ze grupka mlodych znajacych parafie z wizyt na Mszy sw niedzielnej i przymusowych nabozenstw i nauk przed bierzmowaniem, zbiera sie i rzuca w wir dzialalnosci akurat w swojej parafii, z ktora zwiazek jest ...nikly. Ktos im musi przygotowac start i zaprosic.

Dobrze powiedziane panie redaktorze! Pamiętam jak to być młodym i mieć otwarte oczy, serce by coś tworzyć i jak na czymś zależało to się tworzyło!Jak ktoś zakłada rodzinę to nie może przecież ciągle mieszkać u teściów czy rodziców...bo zgłupieje ( czyli weźmie rozwód). Ktoś powie,że tak było dawniej: zakładało sie rodzinę a dzisiaj?a może tak a może siak i wychodzi nijak...bo się nie chce do końca stworzyć tego co się pomyśli.Dzisiaj nie ma systematycznej pracy, są projekt, projekty, projekty... na chwilę i...znowu zaczyna się coś innego, coś od początku, żeby tylko na chwilę było miło.