Nowa ewangelizacja w sztuce

Rozwija go diecezjalne biuro ds. mediów przy współpracy z watykańskimi dykasteriami. Realizację projektu rozpoczęło 14 stycznia w Pałacu Laterańskim jednodniowe sympozjum pt.: „Drogą piękna ku nowej ewangelizacji”. Temat przedstawiono w trzech perspektywach: teologii, sztuki i mediów. Pierwszy aspekt omówił abp Rino Fisichella.

„Piękno jest szczególnie ważną drogą głoszenia Ewangelii – stwierdził przewodniczący Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji. – Nie zapominajmy, że chrześcijaństwu od samego początku sztuka pozwalała ukazywać logikę tajemnicy. Chrześcijaństwo ukazuje tajemnicę Boga, który stał się człowiekiem, a piękno poprzez różne formy artystyczne było w stanie dać temu wyraz. Wskazuje na to piękno naszych katedr i kościołów, języka poezji i literatury, muzyki. Wciąż świadczy o tym piękno liturgii. Uważam, że powinniśmy podtrzymywać pragnienie piękna, które obecne jest również w młodych pokoleniach, zaczynających poznawać smak sztuki w jej różnych formach wyrazu. Jak sądzę, podtrzymywać to pragnienie oznacza też wyostrzać smak artystyczny, dbając, by nie ograniczał się do tego, co we współczesnej kulturze jest tylko chwilowe i nietrwałe. Mamy potrzebę jak najlepszego wyrażania trwałości piękna”.

O trwałych wartościach piękna mówił też włoski architekt prof. Paolo Portoghesi, autor licznych projektów budowli sakralnych. Wskazał, że sztuką nie mogą kierować jedynie prawa rynku. Podkreślił też znaczenie turystyki religijnej, mającej w sobie coś z pielgrzymowania. Ważne jest to zwłaszcza przy zwiedzaniu Rzymu, który nazwał „hymnem ku czci wiary”. Natomiast aspekt prawdziwości piękna podjął Marco Tarquinio, redaktor naczelny dziennika Avvenire.

„Mówiąc o pięknie, mamy pewne zadanie: dać ludziom zrozumieć, jakie jest prawdziwe piękno – mówił włoski dziennikarz. – Benedykt XVI jeszcze jako prefekt Kongregacji Nauki Wiary mówił, że dziś kłamstwo dopuszcza się wielkiego oszustwa. Przedstawia się jako fałszywe, fascynujące piękno. Sądzę, że my, jako dziennikarze, mamy możliwość postawienia na nogi samej idei piękna, by mogła iść dalej. Co to znaczy konkretnie? Znaczy dać zrozumieć, że tytuły i wiadomości, jakie mają zajmować nasze strony, to nie te o «pięknych» pieniądzach, pięknych twarzach czy historiach «pięknych» według tego świata. Jest zupełnie inna ludzkość, którą możemy tam umieścić. Mamy dać do zrozumienia, jaka jest historia i wiadomości, które należy podawać”.

W ramach projektu „Brama ku Nieskończoności. Człowiek i Absolut w sztuce” diecezja rzymska przygotowuje już następne spotkania. Mają być poświęcone muzyce, teatrowi, kinematografii i sztukom plastycznym.