Stanowczo "nie"

3. Moralny sprzeciw wobec niektórych badań Z samej swej istoty zabieg klonowania terapeutycznego opiera się na instrumentalnym potraktowaniu istot ludzkich. Chociaż perspektywiczne dobro, jakie może być na tej drodze osiągnięte, jest trudne do przecenienia, a dotychczasowe badania wskazują, iż szanse powodzenia terapii przy użyciu komórek macierzystych mogą być bardzo duże, to jednak cena, jaką przychodzi zapłacić za ten postęp w medycynie jest stanowczo zbyt wysoka. Podstawowym argumentem przemawiającym przeciwko wykorzystywaniu ludzkich zarodków do uzyskiwania komórek macierzystych jest wspomniane już niezbywalne prawo do życia każdej ludzkiej istoty. Od momentu poczęcia mamy do czynienia z indywidualnym ludzkim organizmem - ludzką istotą w pierwszej fazie jej rozwoju. Brak jest wystarczających racji, by tę tezę odrzucić. Nawet jednak ewentualne wątpliwości co do statusu ludzkiego embrionu winny być rozstrzygane na jego korzyść, zgodnie z fundamentalną zasadą prawną "in dubio pro reo". Dlatego katolickie uczelnie i wydziały kościelne w Polsce raz jeszcze potwierdzają, że każda ludzka istota ma pełne prawo do życia i ochrony, od poczęcia do naturalnej śmierci, Należy z mocą podkreślić, że Kościół dopominając się o szacunek dla ludzkiego życia od momentu poczęcia, nie powołuje się wyłącznie na normę o charakterze religijnym (teologicznym), lecz także - a w tym wypadku przede wszystkim - na powszechnie uznane, niezbywalne prawo każdego człowieka do życia. Możliwość opracowania terapii ratujących ludzkie życie nie może przesłonić faktu, że zgoda na wykorzystywanie zarodków do badań oznacza zgodę na leczenie jednych za cenę śmierci drugich. Tak zwane "klonowanie terapeutyczne" nie służy bowiem leczeniu embrionu, lecz polega na instrumentalnym jego wykorzystaniu dla leczenia innych. Na uwagę zasługuje fakt, że prowadzenie takich badań sprzeciwia się obowiązującej aktualnie w Polsce ustawie o ochronie ludzkiego życia od momentu poczęcia do naturalnej śmierci, co potwierdza m.in. Trybunał Konstytucyjny w orzeczeniu z dnia 27 maja 1997 r. (K.26/96 ogłoszonym 28 maja 1997r.). Sprzeciw wobec prowadzenia badań nad technikami klonacyjnymi pociąga za sobą sprzeciw wobec udziału w ich finansowaniu, tym bardziej, że są to badania bardzo kosztowne. Współfinansowanie takich badań oznaczałoby formalny i materialny współudział w działaniach moralnie niegodziwych. Już 25 sierpnia 2000 roku Papieska Akademia "Pro vita" w specjalnie wydanej "Deklaracji w sprawie produkcji oraz naukowego i terapeutycznego wykorzystania ludzkich embrionalnych komórek macierzystych" podkreśla z naciskiem, iż nie jest możliwe zaakceptowanie procesu klonowania istot ludzkich dla żadnych celów. Podobny sprzeciw Deklaracja wyraża zarówno wobec współudziału w procesie klonowania (także poprzez zaangażowanie środków finansowych), jak też wobec wykorzystania komórek już pozyskanych przez innych. Więcej na następnej stronie