Chrześcijańskie igrzyska?

W wywiadzie dla niemieckiej agencji katolickiej KNA zwrócił on uwagę, że np. autorem olimpijskiej dewizy "citius, altius, fortius" (szybciej, wyżej, dalej) jest francuski dominikanin Henri Didon, który w 1896 r. odprawił w Atenach pierwszą mszę na Olimpiadzie. Według Alvin-Beroda, pierwsze igrzyska ery nowożytnej miały miejsce już podczas rewolucji francuskiej, a więc na długo przed bardzo - jego zdaniem - przecenianym Pierre de Coubertinem. W XIX wieku takie igrzyska odbywały się również w szkołach francuskich i w internatach katolickich. Didon, który sam był kierownikiem szkoły, ogłosił dewizę, którą później przejął Coubertin dla ruchu olimpijskiego. Zasługą Coubertina jest natomiast fakt, że rozbudził międzynarodowe zainteresowanie igrzyskami sportowymi. Także inna dewiza związana z igrzyskami olimpijskimi ma "rodowód kościelny". Hasło "It is not winning that counts, but participating" (przede wszystkim liczy się udział, a nie zwycięstwo) ogłosił biskup Kościoła episkopalnego Pensylwanii Ethelbert Talbot. Według informacji Muzeum Olimpijskiego i Centrum Studiów w Lozannie, wspomniane hasło amerykański biskup sformułował w kazaniu, jakie wygłosił z okazji igrzysk w Londynie w 1908 roku.