Pozwolili im sklonować człowieka!!!

Decyzja HFEA wzburzyła również działaczy ruchów ochrony życia. - Wszyscy chcielibyśmy pokonania wielu groźnych chorób. Ale nie potrzebujemy do tego klonowania. Komórki macierzyste pobierane od dorosłych są do tego równie dobre - powiedział Jack Scarisbrick z organizacji Life. - Słyszeliśmy już wiele pięknych obietnic, ale cel nie uświęca środków. To fundamentalna zasada. Podobnie uważa Josephine Quintavalle z organizacji Comment on Reproductive Ethics. - Nie można poświęcać życia Trzeba szukać innych rozwiązań, Prof. Magdalena Fikus, Instytut Biochemii i Biofizyki PAN Dla mnie dość sztuczny jest podział na tak zwane klonowanie terapeutyczne i klonowanie reprodukcyjne. To tylko sprawa nazewnictwa, a początek jest przecież taki sam - powołujemy do życia ludzki zarodek. Mówi się, że ludzie oczekują na leczenie, że ratujemy życie, ale przecież jednocześnie przerywa się życie zarodka. Ja, w swojej duszy, szybciej zgodziłabym się na klonowanie reprodukcyjne, które jest przecież powoływaniem do życia niż na dzielenie zarodka na komórki i leczenie nimi ludzi. Jeżeli zresztą chodzi o klonowanie terapeutyczne, nie jest tak, że czeka dziesięć różnych gotowych procedur, którymi można ratować życie, a jedyną przeszkodą jest brak zarodkowych komórek macierzystych. Uczeni muszą jeszcze zbadać, jak komórkami macierzystymi pozyskanymi z tych zarodków można naprawdę leczyć ludzi. Musi być zatem etap badawczy. Można szukać rozwiązań w wykorzystaniu komórek pobieranych od dorosłych ludzi, trzeba jednak sobie powiedzieć wyraźnie, że nie są to takie same komórki, jak pobierane od zarodków. I jedne, i drugie mają wady i zalety. Na przykład z badań na zwierzętach wiadomo, że zarodkowe komórki macierzyste mogą rozwijać się w nowotwory. To jest ich wada. Wadą komórek pobieranych od ludzi dorosłych jest to, że są już do pewnego stopnia zróżnicowane - nie ze wszystkich można zrobić wszystkie tkanki. Za to pobieranie komórek od dorosłego nie budzi żadnych wątpliwości etycznych. Można powiedzieć, że nie ma złotego środka. Być może ktoś kiedyś wymyśli technikę, dzięki której da się "odróżnicować" komórki w taki sposób, aby uzyskiwać z nich dowolne tkanki. Na pewno warto dokonywać badań na zwierzętach - na małpach, świniach. Więcej prac badawczych z pewnością trzeba zaś przeprowadzić przed wykorzystaniem ludzkich zarodkowych komórek macierzystych. Rzeczpospolita zamieszcza również komentarz zatytułowany "Szaleństwo uczonych". Czytamy w nim: Znawcy teatru twierdzą, że jeżeli w pierwszym akcie scenograf powiesił na ścianie strzelbę, w ostatnim któryś z bohaterów dramatu na pewno odda z niej strzał. Podobnie jest z nauką. Od kiedy stało się możliwe zbudowanie bomby atomowej, było jasne, że zostanie zbudowana i użyta. Człowiek nie ma miary w poszukiwaniu granic swojej pychy. Tak też jest z klonowaniem ludzkich embrionów. Od kiedy wiadomo, że sklonowanie człowieka jest technicznie możliwe, wiadomo było również, że ktoś wreszcie na to pozwoli, a ktoś inny to zrobi. Najpierw dla celów terapeutycznych, potem reprodukcyjnych, potem może politycznych, a w końcu nawet rozrywkowych. Na razie brytyjskie gremium, nadzorujące zasady etyczne w naukach biologicznych, zezwoliło na klonowanie w celach terapeutycznych, a naukowcy z uniwersytetu w Newcastle tego zabiegu dokonają. Klonowanie terapeutyczne prowadzi do traktowania ludzkich embrionów jako surowca do odbudowy chorych tkanek pacjentów z ciężkimi schorzeniami. Zwolennicy tezy, że embrion nie jest jeszcze człowiekiem, nie przyłapią mnie na demagogii. Nie będę twierdził, że to jest to samo, co handel dziećmi z krajów Trzeciego Świata w celu pobrania ich organów do przeszczepów. A jednak budzi to zdecydowany moralny protest i szkoda mówić dlaczego, bo słowa o ludzkiej godności są bardzo nienaukowe. Wszelkie manipulowanie wokół początków ludzkiego życia przeraża. Ten cud natury powinien być chroniony nieskończenie bardziej niż parki narodowe i rezerwaty słoni w Czarnej Afryce. Postęp, który zakłada tak głęboką ingerencję w podstawę życia ludzkiego, ze skutkami niemożliwymi dziś do przewidzenia, to czyste szaleństwo. Pozostaje czekać na taką wersję poprawności politycznej, która go zakaże. Można się jednak nie doczekać.