Partyjny przepis na Kościół

Czas niepokory Musimy wysoko nieść sztandar niepokory. Nadszedł moment, w którym SLD musi odpowiedzieć sobie na następujące pytania: Kim jest katolik o poglądach lewicowych? Kim on jest w Kościele? Jak postrzega relacje lewica Kościół. Niezbędne jest wypracowanie nowej sensownej strategii postępowania z tak potężną instytucją jaką jest Kościół. Musimy zdać sobie sprawę z tego, że Kościół w życiu publicznym występuje w dwóch odmiennych funkcjach. Po pierwsze jest instytucją wywierającą nacisk w celu zrealizowania swoich celów, tak jak związki zawodowe, stowarzyszenia, czy grupy lobbingowe. Minione kilkanaście lat dostarczyło nam tysięcy dowodów na to, że Kościół potrafi być potężną i bezwzględną grupą nacisku. Prawica ulegała tej presji praktycznie w każdym przypadku. Kościół w przypadku pornografii, antykoncepcji, wychowania seksualnego, przerywania ciąży zatarł granicę pomiędzy normą państwową a religijną. Lewica powinna się tej sile umieć oprzeć. We wszystkich sporach muszą wreszcie dojść do głosu argumenty merytoryczne i względy społeczne. Nie można dopuszczać do tego, aby Kościół powołując się na nadprzyrodzoną misję, domagał się szczególnych przywilejów, stawiał się ponad prawem. Tak się działo w wielu przypadkach, na przykład przy sprowadzaniu na masową skalę luksusowych samochodów osobowych dla celów kultowych. Na tym polu nie może istnieć dialog. Lewica musi traktować Kościół tak, jak inne grupy nacisku, dbać o przestrzeganie prawa, troszczyć się o finanse państwa. Wspólny język jutra Istnieje też w Polsce inny Kociół katolicki, z którym czuję się zaprzyjaźniony. Jest to instytucja, która strzeże swojej tradycji i dziedzictwa. Umie je przekazywać. Staje po stronie biednych i skrzywdzonych. To dom Boży, w którym kapłani promieniują wiarą i mają ciepły stosunek do bogactwa myli tych, co nie są z nimi. Uważam że Kościół jutra będzie tradycjonalistyczny i to lewica musi uszanować. Zorientowany socjalnie i to lewica musi wspierać. Z Kościołem jutra odnajdziemy powoli wspólne troski i wspólny język. Istnieją rozległe obszary życia społecznego, które stanowią przedmiot zainteresowania zarówno lewicy jak i Kościoła i na tych polach współpraca jest konieczna. Wspólnie powinniśmy decydować, gdzie w kapitalizmie, dla obrony ludzkiej godności, powinny być zakreślone nieprzekraczalne linie. Porozmawiaj o tym na FORUM