Nieskuteczne zabiegi w Watykanie

- Albo zignorować normy prawne i znaleźć się poza nim? - Również. Udzielenie i przyjęcie święceń oznacza, że biskup zapewni nowemu kapłanowi pracę, z której się utrzyma, a ksiądz, że przyjmie stanowiska, które powierzy mu biskup. Biskup nie może nakazać sympatyzować duchownemu z takim czy innym klubem sportowym albo orientacją polityczną. Może natomiast mu powierzyć stanowisko, jakie uzna za słuszne, jeżeli dzieje się to w granicach prawa kanonicznego. - A gdy pomimo to biskup podejmuje nietrafną decyzje, bo i tak się zdarza, trzeba się na nią zgodzić? - Może się zdarzyć, że biskup popełni błąd. I to on wówczas ponosi odpowiedzialność za tę decyzję. - Bywa, że ksiądz skonfliktowany ze swoim biskupem, przechodzi do innej diecezji. - Prawo dopuszcza taką możliwość. Ale muszą się na to zgodzić biskupi obu diecezji. - Proboszcz nawet po otrzymaniu dekretu usunięcia może się jeszcze odwołać do Watykanu. Jak kończą się takie sprawy? - Zatwierdzeniem albo uchyleniem dekretu. - Czy ksiądz może przeżywać konflikt sumienia miedzy posłuszeństwem Bogu a biskupowi? - Tylko wtedy, gdy dochodzi do różnicy zdań dotyczących dogmatów wiary. W innym przypadku nie rozumiem takiego rozdziału między posłuszeństwem Bogu a biskupowi. Pan Bóg nie kazał określonemu duchownemu być proboszczem w danej parafii. To była decyzja biskupa. Dlatego nie mieszajmy do tego Pana Boga. - Na ile proboszczowie są samodzielni w swoich działaniach? - Samodzielność księży określają ramy prawne. Ale w ich granicach samodzielność polskich duchownych jest relatywnie mała.