Kara za odprawianie Mszy

DEKRET ARCYBISKUPA LUBELSKIEGO W SPRAWIE SPRAWOWANIA KULTU BOŻEGO W DOMU ZAKONNYM ZGROMADZENIA SIÓSTR RODZINY BETAŃSKIEJ W KAZIMIERZU DOLNYM Lublin, dn. 8 lutego 2006 r. USTAWA KARNA Działając na mocy kan. 1315 i 1318 KPK postanawiam, że każdy duchowny, który bez wyraźnego pisemnego zezwolenia Arcybiskupa Metropolity Lubelskiego będzie sprawował jakikolwiek akt kultu Bożego na terenie Domu Zakonnego Zgromadzenia Sióstr Rodziny Betańskiej w Kazimierzu Dolnym przy ul. Puławskiej 64, podlega interdyktowi wiążącemu mocą samego prawa. Niniejsza Ustawa wchodzi w życie z dniem dzisiejszym i podlega ogłoszeniu w lubelskiej edycji tygodników katolickich „Niedziela” i „Gość Niedzielny” oraz - zgodnie ze Statutami II Synodu lubelskiego - w Wiadomościach Archidiecezji Lubelskiej „Memoranda”. +Józef Życiński ARCYBISKUP METROPOLITA LUBELSKI Wyjaśnienie: Interdykt (z języka łacińskiego: „zakaz, wykluczenie”) - kara kościelna, która pozbawia przestępców prawa do pewnych dóbr duchownych oraz pewnych funkcji, ale ich nie wyklucza ze wspólnoty Kościoła katolickiego. Interdykt zawiesza prawa do sprawowania sakramentów i sakramentaliów, a także prawa ich przyjmowania. Zakaz ten na mocy samego prawa jest zawieszany w niebezpieczeństwie śmierci. Interdykt może być wymierzony pojedynczym osobom, lub grupom ludzi, ale już nie na miejsca, miasta, a nawet całe kraje, tak jak to było w starym prawie kanonicznym. Zgodnie z kanonem 1332 Kodeksu Prawa Kanonicznego z roku 1983 osobie ukaranej interdyktem zabrania się jakiegokolwiek udziału posługiwania w sprawowaniu Ofiary eucharystycznej lub w jakichkolwiek innych obrzędach kultu (np. pełnienia funkcji lektora, ministranta, organisty podczas liturgii itd.) oraz sprawowania sakramentów i sakramentaliów oraz przyjmowania sakramentów. Jeśli interdykt, który został zaciągnięty przez przestępcę w momencie wykonywania czynu zabronionego (czyli automatycznie), zostanie potwierdzony deklaracją władzy kościelnej (np. przez biskupa) przestępca ten, gdyby chciał działać wbrew zakazom wynikającym z kary, musi być usunięty albo czynność liturgiczna powinna być przerwana, chyba że przeszkadza temu poważna przyczyna. Według dekretu Arcybiskupa Lubelskiego z dnia 8 lutego 2006 roku (nr 110/Gł/2006) karą interdyktu zagrożeni są jedynie duchowni, którzy na terenie Domu Zakonnego Zgromadzenia Sióstr Rodziny Betańskiej w Kazimierzu Dolnym, sprawowaliby aktu kultu Bożego (np. celebrowanie Mszy św. i pozostałych sakramentów, przewodniczenie nabożeństwom, dokonywanie wystawienia Najświętszego Sakramentu itd.) bez pisemnej zgody Arcybiskupa Lubelskiego. Oznacza to, że każdy duchowny powinien otrzymać pisemną zgodę tego Hierarchy na sprawowanie świętych czynności w tym miejscu. Ponadto oznacza to, że siostry i pozostałe osoby (tzn. np. byłe postulantki, byłe nowicjuszki i byłe profeski czasowe, których śluby wygasły) mogą korzystać z posług sprawowanych w kazimierskim klasztorze jedynie przez duchownych autoryzowanych przez Arcybiskupa Lubelskiego, bądź też z posług sprawowanych przez każdego duchownego w każdym innym miejscu.