Poznań: Tablica do poprawki

Do umieszczonych 25 lat temu na monumencie słów: "Za wolność, prawo i chleb" dodane zostanie na początku słowo: "O Boga". Z inicjatywą taką wystąpił metropolita poznański, abp Stanisław Gądecki, którego pomysł poparły władze "Solidarności" Regionu Wielkopolska. "Przez lata wymiar religijny wydarzeń 1956 roku był pomijany. Najwyższy czas, aby przywrócić całą prawdę o nich. Pięćdziesiąta rocznica Poznańskiego Czerwca jest dobrą do tego okazją" - powiedział KAI biskup pomocniczy archidiecezji poznańskiej Marek Jędraszewski. 28 czerwca 1956 roku zbuntowani robotnicy Poznania wyszli na ulice, aby zaprotestować przeciwko ciężkim warunkom pracy, niskim zarobkom i panującemu bezprawiu. Manifestanci żądali również zaprzestania walki z Kościołem i przywrócenia nauki religii w szkołach. W wyniku krwawo stłumionego protestu zginęło oficjalnie 78 osób, a około tysiąca odniosło rany. Wielu uczestników wydarzeń aresztowano. W czerwcu 1981 roku, w 25. rocznicę krwawych wydarzeń, na placu Mickiewicza w centrum miasta odsłonięto pomnik ku czci ofiar. Przedstawia on dwa monumentalne krzyże złączone ze sobą poprzecznym ramieniem. Na krzyżach wypisane są daty kolejnych społecznych protestów przeciwko władzy komunistycznej: 1956, 1968, 1970, 1976, 1980 i 1981. Widnieją także słowa, które protestujący robotnicy wypisali na transparentach. "Miejsce i kształt pomnika były wielkim kompromisem z ówczesnymi władzami. Nie chciano się zgodzić, aby na krzyżach znalazło się słowo Bóg" - tłumaczy wiceprzewodniczący wielkopolskiej "Solidarności" Ryszard Górny. 3 czerwca 1997 roku u stóp pomnika poległych robotników modlił się Jan Paweł II, gdy po raz drugi w czasie swego pontyfikatu odwiedził stolicę Wielkopolski. Wspomniał wówczas, że pragnął przybyć w to miejsce już podczas swojej pierwszej wizyty w Poznaniu w 1983 roku, jednak władze PRL nie wyraziły na to zgody. Główne obchody 50. rocznicy krwawych wydarzeń odbędą się 28 czerwca z udziałem m.in. prezydentów Polski, Niemiec i Węgier. W latach 50. ubiegłego wieku w ówczesnej NRD, a potem w Polsce i na Węgrzech doszło bowiem do pierwszych masowych wystąpień ludności przeciwko komunistycznej władzy.