Włochy: Spór o eutanazję

Mówiąc o właściwej postawie człowieka wobec umierania przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Chorych i Służby Zdrowia nawiązał do nauczania Jana Pawła II i jego osobistego przykładu, jaki dał u schyłku życia. Wywiad meksykańskiego kardynała z Kurii Rzymskiej dla lewicowego dziennika ukazał się przed rozpoczęciem we włoskim Senacie dyskusji nad projektem ustawy o eutanazji. Wiele polemik wywołała sprzyjająca możliwości wprowadzenia eutanazji opinia prezydenta Giorgio Napolitano. Ten weteran Włoskiej Partii Komunistycznej zachęcił polityków do rozważenia tej sprawy, informując o liście, jaki przesłał mu 60-letni Piergiorgio Welby, od 30 lat chory na dystrofię mięśniową. Prosi on o skrócenie mu życia eutanazją. Propozycję poparło wielu polityków lewicy. Natomiast przeciw eutanazji podniosły się liczne głosy tak centro-prawicy, jak i należących do centro-lewicowej koalicji Unione katolików. Trzeba zwrócić uwagę, że prezydent Włoch otrzymuje też listy od osób przykutych do łóżka, które są przeciwne eutanazji. 45-letni Cesare Scoccimaro, chory na stwardnienie rozsiane, ogłosił na swej stronie internetowej list otwarty do głowy państwa. Pisze on: „Chcę, by uszanowano mój wybór godnego życia we własnym domu. Od lat proszę, by instytucje odpowiedziały na potrzeby moje i innych, którzy tak jak ja chcą dalej żyć”. Dla wierzącego niedopuszczalność eutanazji jest oczywista, bo życie jest darem Boga. Jak mówić na ten temat niewierzącym, którzy opowiadają się za eutanazją i odwołują przy tym do wolności człowieka? Zapytaliśmy o to znanego włoskiego teologa, abp. Bruno Forte. „Wolności osoby nie można nigdy utożsamiać z możliwością albo wolą dowolnego dysponowania wszystkim. Istnieją wartości bezwzględne, do których ma się stosować każdy – wierzący czy niewierzący. Tak jak wszystkich obowiązuje zasada «nie zabijaj» w stosunku do życia innych, obowiązuje ona również co do własnego życia. Życie jest, bowiem wartością absolutną, na której współżycie międzyludzkie buduje się jako społeczność cywilizowaną, zdolną wytwarzać autentyczne więzi. Naruszać tę zasadę znaczy – również dla niewierzących – podważać u podstaw wartość międzyludzkiego współżycia”.