Zmarli na świecie w ciągu minionego roku

Pochodzili oni łącznie z 44 krajów, najwięcej z Włoch - 11, następnie z Brazylii - 10 i Stanów Zjednoczonych - 7. Do powyższych liczb należy dodać 22 hierarchów z 15 krajów, którzy odeszli do Pana od listopada do końca 2006 roku. Należy również dołączyć do nich co najmniej 8 zmarłych w 2007 hierarchów chińskich. Oto niektórzy zmarli: Kardynałowie 10 grudnia 2006 r. - Salvatore Pappalardo, emerytowany arcybiskup Palermo (Włoch; ur. 23 IX 1918). W latach 1965-70 pracował w dyplomacji watykańskiej, po czym 17 października 1970 został arcybiskupem Palermo na Sycylii, dając się poznać jako odważny obrońca wartości chrześcijańskich i przeciwnik mafii. 4 kwietnia 1996 ustąpił z tego urzędu. 5 marca 1973 Paweł VI mianował go kardynałem. 6 stycznia 2007 - Frédéric Etsou-Nzabi-Bamungwabi CICM, arcybiskup Kinszasy (Kongijczyk; ur. 3 XII 1930). W 1976 został arcybiskupem koadiutorem Mbandaka-Bikoro, w rok później objął tam rządy kanoniczne a w 1990 Jan Paweł II mianował go arcybiskupem Kinszasy i na konsystorzu 28 czerwca 1991 powołał go w skład Kolegium Kardynalskiego. 1 lutego - Antonio Maria Javierre Ortas SDB, emerytowany prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów (Hiszpan, ur. 21 II 1921). Na konsystorzu w 1988 Jan Paweł II mianował go kardynałem i wkrótce potem powołał na urząd archiwisty Tajnego Archiwum Watykańskiego i bibliotekarza Biblioteki Watykańskiej. Od grudnia 1991 do 21 czerwca 1996 był prefektem Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. 17 czerwca - Angelo Felici, emerytowany prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, emerytowany przewodniczący Papieskiej Komisji "Ecclesia Dei" (Włoch, ur. 4 IV 1919). W latach 1967-88 kolejno reprezentował papieża w Holandii, Portugalii i we Francji. W 1988, po nominacji kardynalskiej, został prefektem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, z którego to stanowiska ustąpił w 1995, po czym do kwietnia 2000 przewodniczył Papieskiej Komisji "Ecclesia Dei", zajmującej się księżmi i seminarzystami przywiązanymi do przedsoborowej tradycji liturgicznej, w tym byłych lefebrystów.