Izrael: Seminarium w Yad Vashem dla polskich księży

„To historyczne wydarzenie” – powiedział 7 lutego KAI organizator wyjazdu ks. dr Tomasz Adamczyk, prefekt Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Lublinie. Było to już drugie tego typu spotkanie. Trwało od 19 stycznia do 3 lutego. Uczestniczyło w nim 27 księży, w większości rektorzy, wicerektorzy, prefekci i ojcowie duchowni polskich seminariów duchownych, a także dwóch pracowników Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu. Poprzednie takie seminarium, organizowane przez Komitet ds. Dialogu z Judaizmem Konferencji Episkopatu Polski wraz z muzeum oświęcimskim i Instytut Yad Vashem, odbyło się w 2007 r. „Spotkania te są potrzebne zarówno polskim księżom, jak i pracownikom Yad Vashem. Jeżeli w ub.r., organizując ten wyjazd słyszałem od nich samych, jak wiele mieli wątpliwości co do zaproszenia księży, to w tym roku sami naciskali, by organizować wyjazdy dla duchownych. A więc strona izraelska także potrzebuje spotkań z nimi, bo odkrywa całkiem inne oblicze kapłaństwa. Sami księża zaś potrzebują pogłębienia wiedzy nie tylko nt. Holokaustu, ale także o życiu w Izraelu. Przez spotkanie, rozmowę, obie strony wzajemnie się poznają, stajemy się sobie bliscy” – uważa ks. Adamczyk. Z księżmi spotkał się m.in. Alex Dancyg, „opiekun wszystkich przewodników izraelskich, którzy wyjeżdżają do Polski z młodzieżą izraelską na tzw. wyjazdy holokaustowe. Jest to o tyle ciekawa postać, że próbuje on zmieniać te wyjazdy tak, aby młodzież z Izraela nie tylko poznawała miejsca Zagłady, ale także uczyła się o życiu Żydów w Polsce. Wielokrotnie powtarzał podczas swoich zajęć, że chociaż Żydzi przez setki lat w Polsce byli «inni», to nigdy nie byli tutaj obcymi” – powiedział KAI ks. Adamczyk. Wśród wykładowców było wiele znanych postaci, np. prof. Israel Gutman z kierownictwa Yad Vashem, a także rabini, m.in. Pesach Schindler. „Mogliśmy z nimi dyskutować, poruszaliśmy wiele trudnych kwestii, nie było żadnych tematów tabu” – ujawnił ks. prefekt. Oprócz wykładów i dyskusji, dotyczących przede wszystkim Holokaustu, ale także innych problemów, związanych ze społeczeństwem izraelskim i judaizmem, duchowni mieli możliwość zwiedzenia ważnych dla chrześcijan miejsc świętych. Odbyli również spotkania z ocalonymi z Holokaustu, zwiedzili twierdzę Masada i uczestniczyli w nabożeństwie w synagodze.