Papieskie intencje modlitewne na sierpień

Sprawę tę Benedykt XVI poruszył na audiencji ogólnej 9 listopada 2005 r., komentując Psalm 136. Zwrócił uwagę, że Bóg objawia się w Biblii „jako osoba, która miłuje swe stworzenia, czuwa nad nimi, towarzyszy im na drogach historii i cierpi z powodu niewierności, z jaką lud często odpowiada na Jego miłosierną, ojcowską miłość. Pierwszego widzialnego znaku tej Bożej miłości należy szukać w stworzeniu”. Papież zwrócił uwagę na „Boże przesłanie, w sposób tajemniczy wpisane w stworzenie”. Jest ono „znakiem wierności Boga, obdarzającego stworzenia bytem i życiem, wodą i pokarmem, światłem i czasem. Z kontemplacji «cudów» Bożych, widocznych w stworzeniu, rodzi się modlitewne uwielbienie i przekształca się w radosny hymn chwały i dziękczynienia Panu”. Prośmy Boga – wskazał Ojciec Święty – „byśmy mogli dostrzec przesłanie zawarte w stworzeniu, zapisane również w naszym sercu”. Mówi nam ono, że „początkiem wszystkiego jest stwórcza Mądrość i że ta Mądrość jest miłością i dobrocią”. Ponadto Benedykt XVI poleca intencję misyjną na sierpień 2008 r. Zgodnie z nią mamy się modlić, aby cały Lud Boży był zachęcany do odpowiedzi na powszechne powołanie do świętości i do misji – z uważnym rozeznaniem charyzmatów oraz troską o stałą formację duchową i kulturalną. Temat ten Ojciec Święty podjął 13 listopada 2005 r. w rozważaniu na „Anioł Pański” po beatyfikacji kilkorga sług Bożych. Wśród nich byli ludzie różnych stanów: kapłan (Karol de Foucauld), dwie założycielki zgromadzeń zakonnych (Maria Pia Mastena i Maria od Ukrzyżowania Curcio) i matka rodziny (Eurozja Fabris), wzór życia chrześcijańskiego osoby świeckiej. „Żyli oni – powiedział Papież – ze świadomością tego, że wszyscy ochrzczeni są wezwani, by dążyć do doskonałości życia chrześcijańskiego: kapłani, osoby zakonne i świeckie, każdy zgodnie ze swym charyzmatem i sobie właściwym powołaniem”. Benedykt XVI przypomniał, że prawdę tę wyraźnie podkreślił Sobór Watykański II. Przywiązywał on dużą wagę do roli wiernych świeckich. W Konstytucji dogmatycznej o Kościele określił, ze ich powołanie i misja są ukierunkowane na «szukanie Królestwa Bożego przez zajmowanie się sprawami świeckimi i kierowanie nimi po myśli Bożej» (n. 31). W Dekrecie o apostolstwie świeckich podkreśla, że «owocność apostolstwa świeckich zależy od ich żywotnego zjednoczenia z Chrystusem» (n. 4), a zatem od ugruntowanej duchowości, umacnianej przez aktywny udział w Liturgii, a wyrażanej w życiu duchem ewangelicznych Błogosławieństw. Dla wiernych świeckich ponadto wielkie znaczenie mają kwalifikacje zawodowe, zmysł rodzinny, postawa obywatelska i cnoty społeczne”. Każdy z nich ma dawać osobiste świadectwo, szczególnie cenne tam, gdzie wolność Kościoła napotyka przeszkody. Jednocześnie Sobór uwydatnia znaczenie apostolatu zorganizowanego, niezbędnego, aby oddziaływać na mentalność ogółu, na warunki społeczne i na instytucje (por. tamże, n. 18). Dlatego zaleca rozwijanie stowarzyszeń świeckich, kładąc również nacisk na formację do apostolatu. Papież zachęcił do modlitwy, „aby w każdym ochrzczonym wzrastała świadomość, że jest powołany do zaangażowanej i owocnej pracy w winnicy Pańskiej”.