Kard. Lozano Barragán o włoskim testamencie życia

Watykański purpurat skorzystał z tej okazji, by zaapelować do włoskich parlamentarzystów o rozwagę i nieuleganie zbędnemu pośpiechowi w pracach nad prawem o testamencie życia. Pracom włoskich prawodawców towarzyszy żywa debata społeczna, wywołana przez głośny przypadek Eluany Englaro, 38-letniej kobiety w tzw. stanie wegetatywnym, która zmarła 9 lutego po zaprzestaniu podawania jej płynów i pokarmów. „To dobrze, że powstaje takie prawo. Uchronimy się w ten sposób od arbitralnych decyzji – powiedział kard. Lozano Barragán. – Musi być to jednak prawo, które prowadzi do wspólnego dobra, a nie wspólnego zła w postaci eutanazji. Jeśli testament życia będzie tylko przykrywką dla eutanazji, nie można się na niego zgodzić”. Watykański purpurat podkreślił również, że należy wytyczyć granicę między terapią paliatywną a uporczywym podtrzymywaniem życia, odrzucając terapie nieproporcjonalne i niepotrzebne. Szef watykańskiej dykasterii zaznaczył, że chory do końca musi mieć prawo zmienić sporządzony wcześniej testament. Zaapelował on również do polityków, aby nie uczynili z testamentu życia sprawy czysto politycznej, z góry przesądzając, że lewica musi być za, a prawica przeciw. Sprawy takie jak godność ludzkiego życia wykraczają poza partyjne podziały – powiedział przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Chorych i Pracowników Służby Zdrowia.