Zmarł ks. Jerzy Pawlik, duszpasterz Polaków

Ks. prałat Jerzy Pawlik odszedł do Pana 1 marca 2009 roku w 90. roku życia, w 67. roku kapłaństwa. W czasach PRL ks. Pawlik (od 1972 r.) pełnił funkcję delegata Konferencji Episkopatu Polski dla krajów RWPG (Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej). Nazywany był „ordynariuszem RWPG” ze względu na swe liczne duszpasterskie działania na terenie byłych krajów obozu sowieckiego. 9 marca ukończyłby 90 lat. Liturgia pogrzebowa: w kościele św. Szczepana w Bogucicach w środę 4 marca 2009: Eksportacja o godz. 9.00 Czuwanie modlitewne do godz. 15.00 Msza święta pogrzebowa o godz. 15.00, po Mszy świętej przejazd na cmentarz do Józefowca Ks. Jerzy Pawlik urodził się 9 marca 1919 w Wełnowcu. 16 marca został ochrzczony w Michałkowicach. Do I Komunii św. przystąpił 18 maja 1930 w kościele świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach, tam również przyjął sakrament bierzmowania 30 czerwca 1931. W latach 1925-1929 uczęszczał do szkoły powszechnej w Wełnowcu, a następnie uczył się w gimnazjum w Katowicach. Egzamin dojrzałości zdał 28 maja 1937. W tym samym roku został przyjęty do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studia teologiczne rozpoczął na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po wybuchu II wojny światowej śląscy klerycy otrzymali od ks. bp. Stanisława Adamskiego zaświadczenia o stanie dotychczasowych studiów z równoczesną prośbą o umożliwienie ich kontynuowania i przygotowania do kapłaństwa. Najliczniejsza grupa znalazła schronienie i miejsce dalszej nauki i formacji w seminarium duchownym w Widnawie, należącym do archidiecezji wrocławskiej, na terenie okupowanej Czechosłowacji. Do tej grupy należał także kleryk Jerzy Pawlik. Święcenia diakonatu przyjął 22 marca 1942 we Wrocławiu, tam również otrzymał z rąk ks. kard. Bertrama święcenia prezbiteratu 12 lipca tego samego roku. Pracę duszpasterską rozpoczął jako wikariusz w parafii św. Wojciecha w Radzionkowie (1942-1945), następnie pracował duszpastersko w Piekarach Śląskich, głównie jako katecheta tamtejszych szkół i duszpasterz młodzieży. Równocześnie kontynuował studia doktoranckie na Uniwersytecie Jagiellońskim, które sfinalizował w 1950. W 1958 powierzono mu wykłady z zakresu historii Kościoła w Polsce w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Był także wykładowcą w Seminarium Ojców Franciszkanów w Panewnikach oraz w Wyższym Instytucie Katechetycznym przy PAT w Krakowie. W 1958 otrzymał nominację Prymasa Polski, ks. kard. Stefana Wyszyńskiego, na krajowego referenta duszpasterstwa młodzieży żeńskiej; w ramach tej funkcji prowadził ogólnopolskie pielgrzymki, wygłaszał wykłady na tematy związane z duszpasterstwem młodzieży w seminariach wielu diecezji, organizował także doroczne sympozja ogólnopolskie. Od 1968 był członkiem Komisji Maryjnej Konferencji Episkopatu Polski, w której ramach kierował pracami Podkomisji Sanktuariów Maryjnych, należał także do Komisji KEP ds. Młodzieży oraz ds. Duszpasterstwa Turystycznego; położył wielkie zasługi w organizowaniu duszpasterstwa pielgrzymkowego i turystycznego w skali kraju. Dzięki zaangażowaniu na tych polach w Kościele w Polsce był ks. Pawlik również członkiem Papieskiej Rady ds. Laikatu oraz Papieskiej Rady ds. Świeckich – sekcji młodzieżowej, odpowiedzialnej m. in. za organizację Światowych Dni Młodzieży. Troską ks. Jerzego było uczestnictwo w tych wydarzeniach młodzieży z Polski (nawet w czasie stanu wojennego), a także młodzieży polonijnej.