Chrześcijańskie wartości i chrześcijańskie etykiety

Otrzymał on także nagrodę jury ekumenicznego, w którym zasiadają przedstawiciele katolików i protestantów. Zarówno przewodniczący międzynarodowego jury ekumenicznego, Szwajcar Charles Martig, jak i arcybiskup Berlina kardynał Georg Sterzinsky, są zdania, że choć nie ma w filmie mowy o chrześcijaństwie, dobrze przekazuje on chrześcijańskie wartości. Opinii ekumenicznego jury można tylko przyklasnąć. Nie od dziś wiadomo, że wartością chrześcijańską nie jest to, czemu przypięto chrześcijańską etykietkę, ale to, co jest zgodne z zasadami Ewangelii. Nawet jeśli zgodnie z tymi zasadami postępuje wyznawca lamaizmu czy ateista. Tradycja chrześcijańska zna pojęcie wypisanego w ludzkich sercach prawa naturalnego. Kierujący się nim postępuje zgodnie z Bożą wolą niezależnie od swojej religijnej przynależności. W tym kontekście ważnym wydaje się jednak przypomnienie, że nie wszystko, co ma przypiętą etykietkę chrześcijaństwa czy katolickości rzeczywiście prezentuje ewangeliczne wartości. Nienawiść, choćby stroiła się w piórka walki o słuszną sprawę, zawsze pochodzi od diabła. Pragnienie zemsty, choćby próbowano je nazwać szukaniem sprawiedliwości, będzie zawsze głęboko sprzeczne z duchem Chrystusowego kazania na górze. Oszczerstwo, wypowiedziane nawet przez najbardziej świątobliwą osobę, będzie cięgle głęboko sprzeczne z ósmym przykazaniem, zabraniającym wydawania fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu. Nikt z żyjących, choćby był osobą wysoko postawioną, nie zyskuje raz na zawsze „certyfikatu” wierności Ewangelii i musi pamiętać o przestrodze Jezusa, iż nie każdy, kto powtarza „Panie, Panie” wejdzie do królestwa niebieskiego. Żeby jednak to dostrzec, trzeba wiary otwartej. Takiej, która nie boi się dostrzegać dobra poza granicami własnej konfesji. I takiej, która potrafi stanąć przed Bogiem w prawdzie. Nawet jeśli jest to prawda o potrzebie głębokiej przemiany.