Obiektywizm to złudzenie

Obiektywizm to złudzenie, nikt nie jest obiektywny, każdy ma swoje poglądy – mówił dwa tygodnie temu Maciej Rybiński na konferencji zorganizowanej przez Centrum Jana Pawła II – Możemy liczyć tylko na osobistą przyzwoitość i profesjonalizm dziennikarza. Nie ma mediów obiektywnych, mogą być tylko media zobiektywizowane przez zasady profesjonalne – wtórował mu prof. Michał Kulesza. Zasady profesjonalne to oddzielenie informacji od komentarza (warto pamiętać, że słowa używane w czasie relacji też mogą być komentarzem) i próba zgłębienia, jak jest naprawdę, a nie pozostawania na powierzchni. Jeśli mowa jest o zagadnieniach politycznych (a ostatnio można odnieść wrażenie, że wszystko jest zagadnieniem politycznym lub do takiego jest sprowadzane) polaryzacja mediów jest bardzo wyraźna. Jeśli ludziom da się do wyboru pięć tytułów gazetowych dotyczących tej samej informacji i pięć tytułów gazet, z których pochodzą, bez najmniejszego problemu dopasują tytuł do gazety (takie ćwiczenie przeprowadzono na moich oczach, sala miała 100% trafień). Dodajmy, żaden z tych tytułów nie był informacyjny, w każdym była zawarta mniej lub bardziej wyraźna ocena. W przypadku mediów świeckich będę się domagać podawania pełnej informacji i rozdzielenia jej od komentarza. Czytając komentarz zawsze mogę wziąć poprawkę na linię pisma albo zajrzeć do gazety reprezentującej przeciwną opcję polityczną. Gorzej, jeśli muszę w ten sposób składać fakty, bo każda z gazet postarała się pokazać jedynie część prawdy pasującą do koncepcji (pomijam w tym momencie podawanie informacji nieprawdziwych, to przekracza wszelkie standardy). Są jednak takie media, które nie mają prawa do swojej linii politycznej. To media kościelne. Kościół nie utożsamia się z żadną partią i jego głos w mediach również powinien brzmieć w taki sposób. Jest oczywiste, że ludzie pracujący w mediach kościelnych lub zbliżonych do Kościoła nie są „jałowi politycznie” i mają swoje poglądy. Mają też prawo swoje sympatie w tej dziedzinie wyrażać. Rolą medium (gazety, tygodnika, radia czy telewizji) jest, by nie powodowało to związania w świadomości ludzi konkretnego medium z jakąś partią. Kościół jest powszechny, a nie partyjny czy narodowy. Wszelkie próby ustawiania go po którejkolwiek ze stron lub zawłaszczania go dla swoich celów wyłącznie mu szkodzą. Warto o tym pamiętać.