Wymodlić, a nie kupić

Na kolanach przed Bogiem Jak trudno jest żyć bez dziecka, kiedy się go pragnie, wiedzą tylko ci, którzy tego doświadczyli. Ta droga jednak często umacnia małżonków w wierze, miłości i nadziei. Wiele par małżeńskich klęka wtedy i modli się: "Panie Boże, prosimy Cię o dziecko, lecz nie nasza, lecz Twoja wola niech się spełni"... Pani Beata wyszła za mąż w 1985 r. Mijały lata, upragnione potomstwo nie pojawiało się. Wszystkie rady lekarzy, lekarstwa były bezskuteczne. - Byłam zniechęcona do życia i straciłam wszelką nadzieję na macierzyństwo - opowiada pani Beata. Wtedy małżonkowie zaczęli codziennie modlić się o dar życia. Pewnego dnia pani Beata spotkała na swojej drodze kapłana, któremu zwierzyła się ze swojego problemu, a ten powiedział jej krótko: "Módl się za wstawiennictwem bł. Karoliny Kózkówny". - Przez rok razem z mężem odmawialiśmy modlitwę, którą podarował mi wspomniany ksiądz. Po siedmiu latach od wstąpienia w związek małżeński zostałam mamą Przemka. Jestem bardzo szczęśliwa i wiem, kto u Boga wyprosił mi łaskę macierzyństwa - podkreśla pani Beata. Przemek nie jest jedynym dzieckiem, jakie dla swoich czcicieli wyprosiła bł. Karolina. Na stronie internetowej sanktuarium bł. Karoliny w Zabawie znajduje się m.in. takie świadectwo napisane przez panią Jadwigę: "Pragnieniem naszej 34-letniej córki było zostać matką. Niestety córka od około 10 lat nie mogła zajść w ciążę albo roniła. W ostatnich latach wystąpiły niepokojące stany psychiczne, dokuczały jej rozliczne choroby fizyczne, wpadła w depresję. Byliśmy bezradni. Będąc w Zabawie modliłam się gorąco o wstawiennictwo bł. Karoliny u Pana Boga w sprawie naszego dziecka. Krótko potem córka zaszła w ciążę, promieniuje radością, którą dawno utraciła, planuje swe dalsze życie, kierując się głównie potrzebami dziecka, pragnie sprawdzić się jako dobra matka i tę największą rolę życiową dla kobiety, jaką jest macierzyństwo, dobrze wypełnić". Są i inni święci w niebie, którzy w sposób szczególny wstawiają się u Boga za niepłodnymi małżeństwami - wspomnijmy w tym miejscu choćby o św. Feliksie z Cantalice czy o św. Idzim. - Ktoś kiedyś powiedział mi, żebym modlił się o potomstwo (a od 15 lat byliśmy bez dziecka) do św. Idziego. Uczepiłem się tej myśli i niemal każdego dnia prosiłem go o pomoc. Mówiłem: "Ty wiesz, jak bardzo pragniemy dziecka. Sam byłeś takim wymodlonym, wyproszonym potomkiem. Wstaw się i za nami, byśmy mogli cieszyć się swoimi dziećmi". Zamówiłem kilka Mszy Świętych w kościele św. Idziego w Krakowie i wierzyłem, że Bóg ześle nam dziecko. Jakaż była nasza radość, gdy kilka miesięcy później żona była w stanie błogosławionym. Dziś mamy troje dzieci. Jesteśmy dozgonnymi dłużnikami św. Idziego - opowiada pan Ryszard z Krakowa.