Takiego Nepalu już nie ma

Dziewczęta, które spotykali w sklepikach na ulicach Katmandu, obsługa hoteli, dzieci idące do szkoły, staruszkowie w umieralniach… Patrzą na ich twarze uchwycone na turystycznych fotografiach…

– Wróciłem z Iranu do Polski 9 maja, przed niedzielą, w czasie której zbieraliśmy razem z Caritas ofiary na pomoc Nepalczykom poszkodowanym w tragicznym trzęsieniu ziemi z 25 kwietnia. Jeszcze raz stanęli mi przed oczami ludzie i miejsca, które zwiedzaliśmy zaledwie parę tygodni wcześniej… – mówi ks. Stanisław Cader, wikary w parafii Miłosierdzia Bożego w Żywcu-Moszczanicy, organizator lutowej wyprawy do Nepalu. – Przypomniałem sobie także miejsca zniszczone podczas kataklizmu z 1934 roku – wciąż nieodbudowane. Pomyślałem: tym dzielnym ludziom, którzy już tyle wycierpieli w swojej historii, trzeba pomóc. Opowiedziałem o nich w niedzielę parafianom

  Ks. Stanisław Cader Nepalczycy stali się bliscy uczestnikom wyprawy - spotykali ich niemal codziennie przez dwa tygodnie
- Kiedy Chiny najechały Tybet, to właśnie Nepalczycy stali się gospodarczą ofiarą tego konfliktu - kontynuuje ks. Cader. - Padła niemal cała wymiana handlowa między Tybetem, a Indiami, przebiegająca przez Nepal. Wcześniej to Nepalczycy transportowali przez góry cały towar tej wymiany. Szerpowie pomagający himalaistom, Gurkhowie – najdzielniejsi żołnierze ochrony na świecie, podobno ochraniający nawet królową angielską – to przecież Nepalczycy. Dopiero od niedawna doświadczają zmian i reform ustrojowych w kraju. Wielu otworzyło rodzinne hoteliki, pensjonaty, czekali na turystów. 12 maja przyszło kolejne trzęsienie.

Mają już konkretne plany

Do ks. Cadera zgłaszają się także uczestnicy wyprawy, którzy chcą pomóc ludziom, od których zaznali wiele życzliwości w Nepalu. – Było nas tam dwadzieścioro – głównie mieszkańcy naszej diecezji, ale i Polacy z zagranicy. Dzwonią do mnie z prośbą o przysłanie im namiarów i kontaktów do hoteli, w których mieszkaliśmy. Mają już konkretne plany. Polacy z Niemiec chcą m.in. przeznaczyć konkretną sumę pieniędzy na wybudowanie tam szpitala. Wielu chce tam wrócić za rok – mówią, że nie tylko dlatego, że kraj jest przepiękny, ale dlatego, żeby zostawić tam gotówkę, która pomoże odbudowywać kraj i na nowo ożywić turystykę.

  Ks. Stanisław Cader Katolicka katedra w Katmandu
O kontakt telefoniczny lub internetowy z Nepalczykami, których poznali, na razie jednak jeszcze bardzo trudno.

– Jest jeszcze jeden powód: nawet nie zdawaliśmy sobie sprawy, jak wiele zakonnych zgromadzeń katolickich pracuje w Nepalu - mówi ks. Cader. - Mieszka tam dziś ok. 7-10 tys. katolików. Kiedy przyszliśmy do rzymskokatolickiej prokatedry Wniebowzięcia NMP w Katmandu (to budynek architektonicznie przypominający miejscowe świątynie innych religii) i zapytaliśmy obecną tam siostrę zakonną czy możemy tu odprawić Mszę św., ona najpierw zdumiona zawołała: „Ale skąd weźmiecie księdza?!”.

  Ks. Stanisław Cader Wnętrze katedry w Katmandu
Zdziwiła się i ucieszyła, kiedy usłyszała, że w tej małej grupie jest nas dwóch.

Zakony nie mogą ewangelizować bezpośrednio, ale prowadzą szkoły i szpitale. One potrzebują wsparcia - żeby odbudować szkoły i inne placówki pomagające ludziom. Kiedy prosiliśmy właścicieli hoteli o udostępnienie nam sali na Mszę św., dostawaliśmy zawsze tę najpiękniejszą. A oni nieraz stali w drzwiach i z ciekawością się nam przyglądali. Chcieli żeby ich też nauczyć np. znaku krzyża, bo – jak mówili – to chyba ważny gest, skoro my go wykonujemy z czcią.

Czujemy więź

Jak dodaje ks. Cader: - Nasz polski przewodnik z Nepalu, był z nami także w Iranie. Mówił, że miejsca, które odwiedzaliśmy, gdzie mieszkaliśmy, są zrównane z ziemią. Możemy więc niestety podejrzewać, że i ich mieszkańcy, pracownicy – tragicznie zginęli… Czujemy więź z Nepalczykami – niezależnie od wyznawanej przez nich religii.

  Ks. Stanisław Cader - Czy ludzie, których mamy na zdjęciach są jeszcze wśród żywych? - zastanawia się ks. Cader
Niedługo, w czerwcu w Nepalu przyjdzie czas pogody monsunowej. Błoto pokryje i tak już prymitywne drogi. Obawiam się, że wtedy jeszcze trudniej będzie dotrzeć do wielu wiosek położonych tarasowo w górach. Bo do wielu miejsc zapewne nie udało się jeszcze dotrzeć z pomocą.

Tym bardziej więc ks. Cader zachęca do wpłat na konto Caritas Polska z dopiskiem Nepal: Bank PKO BP S.A. 70 1020 1013 0000 0102 0002 6526 Bank Millenium S.A. 77 1160 2202 0000 0000 3436 4384 lub wysłania sms-u o treści POMAGAM na numer 72052 (koszt 2,46 zł z VAT.