Benedykt XVI: Wizyta w Ziemi Świętej pogłębi dialog chrześcijaństwa z judaizmem

W swym przemówieniu papież odnotował, że w ostatnich latach nasiliły się przyjazne kontakty między komisją a izraelskim rabinatem. „Ważny dialog, w który jesteście zaangażowani, jest owocem historycznej wizyty mojego umiłowanego poprzednika papieża Jana Pawła II do Ziemi Świętej w marcu 2000 roku”. „To jego pragnieniem – przypomniał - było rozpoczęcie dialogu z żydowskimi instytucjami religijnymi w Izraelu, a jego zachęta była decydująca w dążeniu do tego celu”. Papież nawiązał do spotkania polskiego papieża z naczelnymi rabinami Izraela w styczniu 2004 roku w Watykanie, kiedy dialog ten nazwał „znakiem wielkiej nadziei”. „Pracując razem staliście się coraz bardziej świadomi wspólnych wartości, które leżą u podstaw naszych religijnych tradycji” - stwierdził Benedykt XVI. Dodał, że we wspólnych deklaracjach wydawanych po każdym spotkaniu, kładzie się zawsze nacisk na przekonania religijne obu stron, ale także uznaje się różnice w ich pojmowaniu. Benedykt XVI przypomniał, że Kościół katolicki uznaje, iż początki jego wiary związane są z historyczną interwencją Boga w życie narodu żydowskiego i że „to tu nasze wyjątkowe relacje mają swe podstawy”. „Chrześcijanie chętnie przyznają, że ich własne korzenie znajdują się w tym samym objawieniu Boga, którym karmi się religijne doświadczenie narodu żydowskiego” - powiedział papież. Benedykt XVI przypomniał, że w maju uda się jako pielgrzym Ziemi Świętej. „Moim zamiarem jest modlić się szczególnie o cenny dar jedności i pokoju, zarówno w tym regionie, jak i dla całej światowej rodziny ludzkiej” - oświadczył papież, po czym przytoczył fragment Psalmu 125: „Góry otaczają Jeruzalem, tak Pan swój lud otacza i teraz, i na wieki” (w. 2). „Niechaj moja wizyta pomoże także pogłębić dialog Kościoła z narodem żydowskim, aby Żydzi i chrześcijanie, a także muzułmanie, mogli żyć w pokoju i zgodzie w tej Ziemi Świętej”. Dziękując za wizytę papież dodał: „Ponawiam moje osobiste zobowiązanie do rozwijania wizji wyznaczonej dla następnych pokoleń w deklaracji Soboru Watykańskiego II Nostra aetate”.