W Kościołach prawosławnych trwają przygotowania do Wielkiego Soboru Kościoła Wschodniego, który m.in. umożliwiłby tworzenie w przyszłości nowych lokalnych Kościołów prawosławnych.
Możliwości takiej nie wykluczył przewodniczący Wydziału Zewnętrznych Kontaktów Kościelnych Patriarchatu Moskiewskiego abp Hilarion. Miałyby one powstawać w wyniku umacniania się różnych wspólnot prawosławnych żyjących w diasporze. Zdaniem arcybiskupa rosyjskiego, najważniejszym zadaniem dla prawosławnych jest pogłębianie jedności między nimi. Wyrazi się ona na "Wielkim i Świętym Soborze Wszechprawosławnym Kościoła Wschodniego". Winien on określić tożsamość teologiczną, zastanowić się nad zagadnieniami katechizacji i duszpasterstwa oraz włączyć się do rozwiązywania problemów współczesnego społeczeństwa. Czwarte spotkanie przedsoborowe odbędzie się od 6 do 13 czerwca br., po ponad 20-letniej przerwie, w ośrodku Patriarchatu Konstantynopola w Chambésy w Szwajcarii. Warto zaznaczyć, że chociaż soborowość stanowi jedną z podstaw prawosławia, ostatnim wspólnym soborem wschodniego chrześcijaństwa jest VII Sobór Powszechny w Nicei w 787 r. Od tamtego czasu sobory powszechne odbywały się tylko na Zachodzie i Kościoły wschodnie nie uznają ich za wiążące dla całego chrześcijaństwa, jakkolwiek w niektórych z nich uczestniczyli delegaci prawosławni, np. w Soborze Florencko-Ferrarskim (1438-45) czy Watykańskim II (1962-65). Nie byli oni jednak pełnoprawnymi uczestnikami tych zgromadzeń, ale zaproszonymi gośćmi bądź obserwatorami. W drugim tysiącleciu zwołano kilka spotkań z udziałem zwierzchników lub co najmniej wysokiej rangi przedstawicieli większości a nawet wszystkich istniejących wówczas Kościołów prawosławnych, ale nie miały one rangi soborów. Zjazdy takie odbyły się m.in. w Jassach (1642), w Moskwie (1666-67), Jerozolimie (1672) i Konstantynopolu (1691). Później nawet takie spotkania ustały i na wznowienie działań w tym kierunku trzeba było czekać do XX w. Pierwszą konkretną próbą był tzw. Kongres Wszechprawosławny w 1923 r. w Konstantynopolu, poświęcony głównie sprawie przyjęcia przez prawosławie kalendarza gregoriańskiego. Ale spotkanie to również nie miało charakteru wszechprawosławnego, gdyż nie uczestniczyli w nim delegaci wielu Kościołów lokalnych, np. aleksandryjskiego, antiocheńskiego i jerozolimskiego. Później było jeszcze kilka podobnych zgromadzeń, ale także nie mających cech soborowych. Po serii spotkań wstępnych przed wojną, w dniach 24-30 września 1961 r. na greckiej wyspie Rodos obradowała I Narada Wszechprawosławna, na której zaproponowano obszerny katalog zagadnień, którymi należałoby się zająć w ramach przygotowań do przyszłego Soboru. W następnych latach odbyło się kilka kolejnych narad, z których najważniejsza była czwarta w dniach 8-15 czerwca 1968 r. w Genewie, gdyż podjęto na niej szereg istotnych postanowień dotyczących przyszłego zgromadzenia. W dniach 16-28 lipca 1971 r. w Genewie odbyła się I Wszechprawosławna Narada Przedsoborowa. W latach 1982 i 1986 obradowały kolejne Narady, po czym w ramach przygotowań do czwartego takiego spotkania w latach 1990-95 odbyło się kilka posiedzeń Komisji Międzyprawosławnej, ale do IV narady już nie doszło. Większość Kościołów lokalnych z różnych powodów straciła zainteresowanie szybkim zwołaniem soboru, podkreślając jednocześnie ważność takiego wydarzenia, jeśli do niego dojdzie. W tym czasie odbyło się kilka spotkań zwierzchników lub przedstawicieli wszystkich autokefalicznych Kościołów prawosławnych, zwołanych w większości przez patriarchę Konstantynopola, z których ostatnie, jak dotychczas, miało miejsce w Stambule w dniach 10-12 października 2008 r. Najbliższe spotkanie przygotowawcze ma zająć się 10 sprawami, m.in. diasporą prawosławną i ustaleniem jurysdykcji nad nią, określeniem i ustalaniem autokefalii, ustanowieniem wspólnego kalendarza świąt kościelnych, postem, stosunkami z innymi wyznaniami, ekumenizmem oraz wkładem prawosławia do chrześcijańskiej wizji pokoju, braterstwa i wolności. Dla podkreślenia szczególnego charakteru przyszłego Soboru i odróżnienia go od podobnych wydarzeń z I tysiąclecia, gdy uczestniczyli w nich biskupi ze Wschodu i Zachodu, zgromadzenie to będzie nosić nazwę Wielkiego i Świętego Soboru Wszechprawosławnego Kościoła Wschodniego.
Rusza również pilotażowy program przekazywania zasiłków na specjalną kartę płatniczą.
Tornistry trafią do uczniów jednej ze szkół prowadzonych przez misjonarki.
Caritas rozpoczęła zbiórkę na remont Ośrodka dla osób w kryzysie bezdomności w Poznaniu.
"Nikt (nikogo) nie słucha" - powiedział szef sztabu UNFICYP płk Ben Ramsay. "Błąd to kwestia czasu"
Wydarzenie mogło oglądać na ekranach telewizorów ponad 500 milionów ludzi na całym świecie.