75 lat od I Igrzysk Polonijnych

W stolicy Polski zjawiło się 397 sportowców z 13 ośrodków polonijnych, w tym z tak odległych jak Mandżuria. Igrzyska trwały do 8 sierpnia.

Rywalizowano w boksie, kolarstwie, koszykówce, siatkówce, lekkiej atletyce, piłce nożnej i pływaniu. W lekkoatletyce brylowała mistrzyni igrzysk 1932 r. w biegu na 100 m Stanisława Walasiewicz, która wygrała oba biegi sprinterskie, a także rzut dyskiem i oszczepem. W turnieju piłki nożnej uczestniczyło osiem zespołów. Pierwsze miejsce zajęła Polonia czeska, przed niemiecka i belgijską.

W punktacji generalnej I Igrzysk zwyciężyła Polonia francuska - 35 pkt, przed Wolnym Miastem Gdańskiem - 34 pkt i Polonią czeską - 27 pkt. Na dalszych miejscaach znalazły się ekipy polonusów z Niemiec (21), USA (20), Rumunii (17), Belgii (11). Łotwy (10), Kanady (3), Austrii (2). Nie zdobyły punktów reprezentacji Polonii chińskiej (tj. Mandżurii), brazylijskiej i holenderskiej.

II wojna światowa i splot róźnych okoliczności sprawił, że do idei polnijnych igrzysk wrócono dopiero po 40 latach. W 1974 r. (17-21 lipca) w Krakowie odbyły się II Polonijne Igrzyska Sportowe, znowu z udziałem 13 ekip i 319 zawodników.

Po 1997 r. zawody te są rozgrywane pod nazwą Światowe Igrzyska Polonijne i organizowane co 2 lata. W 1986 r. w Zakopanem odbyły się I Zimowe Igrzyska Polonijne. Patronat nad zawodami sprawuje Wspólnota Polska i marszałek senatu Rzeczpospolitej Polskiej.