Dla małżeństwa i rodziny

Przypomina się w nim nauczanie Kościoła o wartości rodziny, analizuje się sytuację rodziny w Polsce. Dokument Episkopatu zawiera apele o politykę rodzinną w naszym kraju. Dokument pt: „Służyć prawdzie o małżeństwie i rodzinie”, został opracowany w ciągu ostatniego roku przez Radę ds. Rodziny Konferencji Episkopatu Polski. Na niemal 100 stronach zawiera on kompendium doktrynalnego nauczania Kościoła o wartości rodziny, teologii życia rodzinnego oraz obowiązków społeczności świeckich wobec rodziny, jako podstawowej i niezastępowalnej komórki życia narodu.

Dokument zawiera propozycję strategii, która ma ochronić małżeństwo, rodzinę, jej wartości i godne życie. Biskupi proponują m.in. wprowadzenie płacy rodzinnej i dowartościowanie macierzyństwa. Apelują do polityków o realizowanie programu polityki prorodzinnej, a do dziennikarzy o ukazywanie życia szczęśliwych rodzin.

Autorzy dokumentu stwierdzają na wstępie, że w czasie, gdy trwa arogancki atak na małżeństwo i rodzinę, prowadzony przez rozmaite środowiska, stronnictwa polityczne oraz twórców mediów i kultury masowej, nie wolno milczeć w myśl zasady sformułowanej przez Karola Wojtyłę, że „winni są nie ci, którzy czynią zło, ale również ci, którzy je widzą, a nie reagują”. Dlatego zwłaszcza dziś należy pomóc rodzinom odkryć godność i piękno ich powołania, przypomnieć założenia antropologii chrześcijańskiej i nauczanie Kościoła, który w ostatnich dziesięcioleciach wydał liczne dokumenty na temat rodziny.

W obliczu narastającej tendencji do podważania modelu rodziny tradycyjnej, ludzie prawego sumienia powinni się organizować i domagać się poszanowania dla świata ich wartości, a także dostrzeżenia w niej nie tylko świeckiej rzeczywistości, ale także aspektu nadprzyrodzonego przymierza między kobietą i mężczyzną, którego twórcą i pomysłodawcą jest sam Bóg. Przymierze to ma wartość obiektywną, niezależną od socjologicznych i historycznych interpretacji i nie obejmuje tylko doczesnego aspektu ludzkiej egzystencji, należy je więc rozpatrywać w porządku nadprzyrodzonym i wiecznym. To w małżeństwie realizuje się droga do świętości w życiu codziennym milionów kobiet i mężczyzn.

Autorzy dokumentu przyznają, że w „polskiej polityce społecznej nie ma miejsca dla rodziny, a już zupełnie nie ma miejsca dla rodziny wychowującej większą liczbę dzieci”.

Specjalny rozdział został poświęcony wartości ludzkiej cielesności. Wyraźną inspiracją jest tu nauczanie Jana Pawła II o „teologii ciała” i wzajemnej miłości mężczyzny i kobiety. Cielesność ludzka została ujęta jako „sakramentalny znak małżeństwa”.

Autorzy zauważają też, że w czasach, gdy tyle mówi się o prawach człowieka, ludzkie ciało ulega uprzedmiotowieniu. Staje się ono obiektem handlu i jest eksploatowane do celów zabawowych. Jest też poniewierane nie tylko przez minione reżimy totalitarne, ale także gdy ludzkich zwłok nie otacza się szacunkiem lub organizuje wystawy, w której eksponatami są osoby zmarłe.

W dokumencie znajdujemy także bardzo obszerną i wnikliwą analizę nowych problemów przez jakimi staje współczesna rodzina, przede wszystkim w kontekście nowych wyzwań z dziedziny medycyny i biotechnologii.

Osobny rozdział pt. „Obowiązki społeczności świeckiej”, poświęcony jest potrzebie konsekwentnej polityki na rzecz rodziny ze strony polskiego państwa. „Prostych ludzi boli, wręcz irytuje, że na spotkaniach przedwyborczych wszystkie ugrupowania obiecują prowadzić politykę prorodzinną, a potem nie dotrzymują słowa” – czytamy.

Polityka prorodzinna ujęta została jako „polska racja stanu i elementarny obowiązek rządzących”. Tymczasem – zwracają uwagę biskupi – „kolejne rządy zdają się nie dostrzegać fundamentalnego i niezastąpionego znaczenia rodziny dla rozwoju, stabilności i trwania narodu i państwa polskiego”.