Asyż w Krakowie: Dzień II

Męczeństwo chrześcijan zbliża Kościoły

Ekumenizm męczeństwa, czyli śmierć chrześcijan różnych wyznań za wiarę w XX wieku i obecnie, może być wielkim wkładem w dzieło zbliżenia, a może nawet zjednoczenia podzielonego chrześcijaństwa. Te prawdę, głoszoną przez Jana Pawła II, przypomniał bp Piotr Libera w wystąpieniu podczas panelu „Męczeństwo i opór przeciwko złu”.
Na wstępie swej wypowiedzi biskup płocki przywołał uroczystość z 7 maja 2000 w Rzymie, gdy w ramach obchodów Roku Świętego Kościół powszechny pod przewodnictwem papieża czcił pamięć męczenników XX wieku. Papież mówił wówczas, że męczennicy to nie tylko ci, którzy oddali życie za wiarę, ale także ci, którzy potrafili przeciwstawić się złu. Ojciec Święty podkreślił wtedy również ekumeniczny wymiar męczeństwa, przypomniał kilka wybranych postaci tych, którzy oddali życie za wiarę w Rosyjskim Kościele Prawosławnym i w Kościele Ewangelickim Niemiec – mówił dalej bp Libera.

Rozwijając tę myśl, mówca wyraził nadzieję, że ten „ekumenizm męczenników zabrzmi głośno w orędziu końcowym z obecnego spotkania”.

„Jestem biskupem jednej z najstarszych diecezji na ziemi polskiej, której biskupem na początku XX wieku został ks. Antoni J. Nowowiejski, wybitny historyk Kościoła, człowiek wielkiej wiedzy i dobroci” – wspominał dalej biskup płocki. „I oto na początku II wojny światowej potomkowie Gutenberga, Bacha, Goethego i innych wielkich twórców zabrali tego 82-letniego starca i jego biskupa pomocniczego Leona Wetmańskiego do obozu w Działdowie i tam upokarzali go na każdym kroku, a w końcu go zabili” – powiedział mówca.„Współczesne systemy totalitarne doceniły wagę męczenników dla Kościoła i narodów, dlatego zacierają po nich wszelkie ślady, aby móc łatwiej narzucać ludziom swe obłędne ideologie” – tłumaczył bp Libera. „Dlatego trzeba głośno i szeroko mówić o cierpieniach ludzi w Darfurze, Indiach, Pakistanie, Burundi i w tylu innych miejscach, gdzie chrześcijanie ginęli i giną za Chrystusa” – apelował mówca.

Wcześniej przejmujące, osobiste świadectwo miłości chrześcijańskiej dała Marguerite Barankitse z Burundi, opowiadając bardzo prosto, a przy tym z dużym osobistym zaangażowaniem o swej pracy z dziećmi porzuconymi, sierotami i innymi ofiarami niedawnych starć etnicznych w swym kraju. Opowiadała, jak w październiku 1993 zajęła się 25 dziećmi, by w 2001 mieć już trzy ośrodki, do których uczęszczało ponad tysiąc maluchów. Obecnie założony przez nią Dom „Shalom” opiekuje się kilkoma tysiącami dzieci i kobiet, również tymi zarażonymi wirusem HIV i chorymi na AIDS.

Prowadzący spotkanie metropolita Syryjskiego Kościoła Powszechnego Mor Gregorios Yohanna Ibrahim przypomniał, że męczeństwo wpisane jest w dzieje chrześcijaństwa, a ci, którzy oddali życie za wiarę, cieszyli się zawsze wielkim szacunkiem całego Kościoła. Podkreślił, że jego Kościół zawsze miał wielu męczenników – kobiet i mężczyzn, przy czym jeśli dawniej ginęli oni za to, że bronili czystości wiary i dogmatów, to dziś spotyka ich śmierć przede wszystkim za to, że przeciwstawiają się złu. Właśnie dlatego liczba męczenników w dwóch ostatnich stuleciach była tak wysoka, a tylko w ciągu niespełna 20 ostatnich lat przekroczyła sto tysięcy. „Być może bez tego przelewu krwi tych męczenników w ogóle nie przetrwalibyśmy jako Kościół!” – wyznał 61-letni metropolita.

„Męczeństwo to nie tylko świadectwo, ale także żywy współudział w czynie Chrystusa. I tak jak On sam zwyciężył śmierć i zatriumfował nad złem przez swoje ukorzenie się, tak samo męczennicy zwyciężają zło przez to, że – jak się wydaje – nie robią niczego przeciw złu. Współuczestniczą w dziele ukorzenia Chrystusa i Jego siłą zwyciężają” – powiedział abp Filip z Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego (Patriarchatu Moskiewskiego).

Swoje świadectwa złożyli również ewangelicki biskup Jürgen Johannesdotter z Niemiec, ormiański arcybiskup Norwan Zakarian z Lyonu i rektor bazyliki św. Bartłomieja w Rzymie ks. Angelo Romano. Ten ostatni zwrócił uwagę, że w bezpośrednim sąsiedztwie jego świątyni w latach 1999-2000 pracowała Komisja ds. Nowych Męczenników, powołana z inicjatywy Jana Pawła II. Udało jej się zgromadzić ponad 13 tys. świadectw o tych ludziach.