Trochę o sporach

Jeden z wielkich Ojców Kościoła, święty Jan Chryzostom, z właściwą sobie ekspresją toczył boje ze zwolennikami używania do sprawowania Eucharystii złotych kielichów. W homilii do Ewangelii według świętego Mateusza czytamy: „ten, który powiedział: ‘To jest Ciało moje’, jest tym samym, który rzekł: ‘Byłem głodny, a nie daliście Mi jeść’ i ‘wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili’ [...]. Po co stół eucharystyczny zastawiony złotymi kielichami, kiedy On umiera z głodu? Zacznij karmić Go głodnego, a potem z tego, co zostanie, będziesz mógł ozdobić również ołtarz". Nie po to cytuję ten starożytny tekst, by sprowokować dyskusję, lecz by pokazać, że w pierwszych wiekach toczono spory o sprawy dla nas oczywiste.

Jean Leclercq, w znakomitej pracy p.t. „Miłość nauki a pragnienie Boga”, opisuje życie średniowiecznych mnichów. Fragment książki poświęcony jest… lekturze starożytnych poetów. Autor zauważa, że – z jednej strony – mnisi znali klasyków i czerpali z nich, z drugiej – zdarzało się im mówić o nich źle i odradzać czytanie. Zaskakujący jednak jest wniosek, do jakiego dochodzi. „Wergiliusz i inni poeci zachwycali jednych, gorszyli drugich, a zajmowali wszystkich.” Bo czerpanie z klasyków i nieufność do nich tylko pozornie są ze sobą sprzeczne.

Podobno jeden z członków Świętego Oficjum prowadził spór z… naczelnikiem rzymskiego więzienia. W trakcie wizytacji więźniowie mieli poskarżyć się kardynałowi, że do codziennych posiłków, zamiast należnego im wina, otrzymują piwo. Naczelnik spór przegrał i więźniowie znów dostawali wino.

Te trzy krótkie historie dedykuję wszystkim marzącym o Kościele jednobarwnym. W którym wszystko, poczynając od złożenia rąk a na interpretacji każdego przecinka w Biblii, jest precyzyjnie określone, zdefiniowane i zadekretowane. Gdzie nie ma miejsca na jakąkolwiek wątpliwość, a spory i dyskusje traktowane są jak zamach na świętość i jedność Kościoła.

Wiernych czytelników proszę, by tego tekstu nie traktowali jako kroku w kierunku wycofania się z debaty o sprawach aktualnych. Tak się złożyło, że w ostatnich dniach nie miałem czasu, by śledzić na bieżąco najświeższe informacje. A przywołane wyżej obrazy zalęgły się jakoś w mojej głowie, gdy kursując między plebanią i szpitalem, rozmyślałem o otrzymanej w ostatnim czasie korespondencji.