Chanukowe światło przed warszawską synagogą

Przed zapaleniem pierwszej świecy chanukowej zostały odmówione trzy błogosławieństwa: pierwsze na zapalanie świecy chanukowej; drugie na zapamiętanie o cudzie chanukowym, który miał miejsce po zwycięstwie rodu żydowskiego Machabeuszy nad Sleucydami w 165 r. p.n.e., a trzecie - dziękczynne za to, że Najwyższy pozwolił wszystkim Żydom dożyć tego dnia. Śpiewana była też pieśń "Skało zbawienia mego".

Kolejne świece umieszczone w specjalnym ośmioramiennym świeczniku, zwanym chanukija, będą zapalane w kolejnych dniach. Natomiast we wtorek, 15 grudnia, już po raz trzeci świece chanukowe zostaną zapalone w Pałacu Prezydenckim.

Zapalanie światła jest jedną z najważniejszych czynności Chanuki - każdego dnia zapala się kolejną świecę lub pochodnie i umieszcza w chanukiji.

Święto Światła jest obchodzone na pamiątkę zwycięstwa żydowskiego rodu Machabeuszy nad wywodzącymi się z Syrii Seleucydami w 165 roku p.n.e., oczyszczenia i ponownej konsekracji jerozolimskiej świątyni (Chanuka to po hebrajsku "poświęcenie"). Po zwycięstwie Machabeusze zapalili w świątyni świecznik zwany menorą; choć zapas oliwy powinien był starczyć tylko na jeden dzień, menora paliła się osiem dni. Machabeusze uznali to za cud.

W kalendarzu żydowskim Chanuka rozpoczyna się zawsze 25. dnia księżycowego miesiąca Kislew (listopad-grudzień).

Przewodniczący Gminy Wyznaniowej Żydowskiej Piotr Kadlcik podkreślił, że Chanuka przypomina nam "o gotowości do ogromnych poświęceń, do gotowości ryzykowania życia wyłącznie dlatego, że ktoś - okupant postanowił odebrać nam naszą tożsamość, nasze zwyczaje, aby zmienić nas na swoje podobieństwo". Dodał, że Chanuka uczy nas, że "nie wolno nam zapomnieć o naszej tożsamości, o naszych tradycjach". Stąd też - jak zaznaczył Kadlcik - to święto jest zarówno tak samo żydowskie, jak i polskie.

Po uroczystości zgromadzeni udali na poczęstunek - tradycyjne placki ziemniaczane zwane "latkes". Do potraw chanukowych należą ponadto potrawy smażone na tłuszczu, np. naleśniki czy pączki.