To także święto dziewic konsekrowanych

W Dzień Życia Konsekrowanego, 2 lutego, swoje śluby odnawiają także dziewice konsekrowane. Jedną z nich jest Eleonora Sikora z Gorzowa Wielkopolskiego.

Swoje powołanie pani Eleonora odkryła na rekolekcjach ignacjańskich u jezuitów w Zakopanem. - W ich trakcie usłyszałam intencję Mszy św. „za dziewicę konsekrowaną”. Było to dla mnie ogromne odkrycie. Po bliższym poznaniu stanu dziewic konsekrowanych i rozeznawaniu powołania na modlitwie, zwróciłam się do ówczesnego ordynariusza bp. Adama Dyczkowskiego o potwierdzenie mojego rozeznania. Ksiądz Biskup wyraził zgodę na formację i konsekrację, która odbyła się 2 lutego 2009 roku - wyjaśnia pani Eleonora, która na co dzień pracuje jako nauczyciel akademicki w Zamiejscowym Wydziale Kultury Fizycznej w Gorzowie Wlkp. (AWF Poznań).

Dziewice konsekrowane poświęcone Bogu z natchnienia Ducha Świętego składają zobowiązanie do życia w czystości, aby bardziej kochać Chrystusa i lepiej służyć bliźnim. - Zgodnie ze swym stanem i otrzymanymi charyzmatami oddają się pokucie, dziełom miłosierdzia, apostolstwu i gorliwej modlitwie. Codziennie odmawiają Liturgię Godzin, zwłaszcza jutrznię i nieszpory. W ten sposób, łączą swój głos z głosem Chrystusa, Najwyższego Kapłana oraz Kościoła świętego, aby nieustannie wielbić Ojca niebieskiego i wypraszać zbawienie świata - wyjaśnia pani Eleonora.

- Poza tym uczestniczą w codziennej Mszy św. i adorują Najświętszy Sakrament. Nade wszystko dziewica konsekrowana ma być świadectwem miłości Boga do człowieka już tu na ziemi - dodaje kobieta.

Pani Eleonora przyznaje, że ludzie reagują pozytywnie, kiedy dowiadują się o jej powołaniu. - Niektórzy proszą o wyjaśnienie, co to za stan w Kościele - wyjaśnia gorzowianka.

Zwyczaj konsekrowania dziewic wywodzi się z pierwotnego Kościoła. Dziewice konsekrowane ślubują czystość, aby bardziej kochać Chrystusa i lepiej służyć bliźnim. Zgodnie ze swym stanem i otrzymanymi charyzmatami powinny się oddawać pokucie, dziełom miłosierdzia, apostolstwu i gorliwej modlitwie.